- زمان مسابقه :
دور مقدماتی :
الف) 2دقیقه وقت قانونی
ب ) تمدید، 2 دقیقه
پ ) تمدید مجدد و برای آخرین بار تمدید 2 دقیقه . اگر نتیجه مسابقه مشخص
نشد ، با وزن کشی هر کس که کمتر بود برنده میشود و اگر در وزن کشی به
تساوی رسیدند مسابقه را در تایمهای 2 دقیقه ادامه داده تا نتیجه در گرفتن
اولین وازاری یا ایپون مشخص شود و یا در گرفتن اخطار چویی یا 2 چویی یا
جنتن برنده طبق نظر داور تعیین شود .
دور سوم : از شروع دور سوم مسابقات شرایط کاملاً با دور مقدماتی تفاوت دارد .
الف) 3 دقیقه وقت قانونی
ب ) تمدید، 2 دقیقه
پ ) تمدید مجدد ، 2 دقیقه . اگر برنده در تایمهای مشخصه برنده نشد به
مرحلهی وزن کشی رسیده با اختلاف وزن مشخص شده از سوی کمیته برگزاری مسابقات
که شامل 3 کیلو یا 5 کیلو یا 10 کیلو اختلاف وزن کامل بین دو شرکت کننده
میباشد برنده معلوم میشود . (در ژاپن اختلاف وزن 10 کیلو میباشد) اگر در
این مرحله حد اختلاف وزن به حد نصاب نرسید دو شرکت کننده دستکش بوکس پوشیده
(با حد وزن 10 اونس یا 12 اونس یا 14 اونس ) طبق نظر کمیته برگزاری
مسابقات شروع به مسابقه کرده و برای 2 راند دو دقیقهای مبارزه میکنند . اگر
در راند اول یا دوم برنده معلوم شد مسابقه به پایان میرسد . و چنانچه باز
هم برنده معلوم نشد به مرحلهی شکستن اجسام سخت میرسیم(تمشی واری) و هر شرکت
کننده به تعداد مساوی اجسامی از قبیل تخته یا سفال را میشکند . (در ژاپن
12 عدد در نظر گرفته میشود)و هر مبارزی که تعداد بیشتری جسم را بشکند پیروز
میدان خواهد بود و اگر باز هم تعداد اجسام شکسته شده برابر بود به وزن کشی
رفته و هر کس سبکتر بود برنده خواهد شد .
شرایط تمشی واری :
الف) زمان تمرکز و قدرت گیری 1 دقیقه ؛
ب ) شرکت کنندگان حق دست زدن به اجسام را ندارند ؛
پ ) برای شکستن اجسام میتوان از پیشانی ،آرنج ، مشت ،ساعد دست و تیغه
دست(شوتو) استفاده کرد و میتوان از حوله یا پارچه برای جلوگیری از وارد
آمدن جراحات احتمالی بهره جست .
2- فول یا خطاها :
الف) حمله به سر و صورت و گردن با آرنج یا مشت و یا دست باز به هر شکل ممنوع است ؛
ب ) حمله به بیضه و یا حریف که روی زمین افتاده باشد ( زمان استراحت در صورت خوردن ضربه به بیضه 1 دقیقه است ) ؛
پ ) بعد از اعلام » یامه» یا توقف مبارزه توسط داور حمله کردن به حریف فول محسوب میشود ؛
ت ) گرفتن حریف مقابل بیش از 3 ثانبه .
ث ) حمله بعد از یامه که منجر به صدمه و یا جراحت سخت شود و یا بیهوشی به همراه داشته باشد منجر به شیکاک میشود ؛
ج ) روی برگرداندن بعد از یامه توسط شرکت کننده و رها کردن حالت مبارزه و
یا در حین حملهی حریف مقابل در زمان مسابقه با اخطار « موبوبی» مواجه
میشود و با گرفتن موبوبی دوم ، اخطار«چویی» گرفته و با گرفتن سومین موبوبی
با جریمه «جنتن» مواجه میشود و چنانچه موبوبی بعدی را بگیرد ، شیکاک میشود
چون روحیهی مبارزه را نداشته و خود را به خطر انداخته است .
تذکرات :
* ناخنهای دست و پا باید کاملاً کوتاه باشد و شرکت کننده در سلامت کامل باشد .
*استفاده از کاپ (بیضه بند) اجباری میباشد و اگر شرکت کنندهای در زمان
مسابقه ضربه به بیضهاس بخورد و کاپ نداشته باشد و نتواند به مسابقه ادامه
دهد بازنده اعلام میشود ، چون خودش مقصر شناخته میشود .
*استفاده از باند فقط در ناحیهی مچ و روی سیکن مجاز است .
*استفاده از کش در ناحیهی مچ پا مجاز میباشد .
*استفاده از زانو بند کشی و پنبهای مجاز میباشد .
*بستن انگشتان دست به طور کامل ممنوع بوده و بستن ساعد نیز ممنوع میباشد .
*بانداژ باید توسط داور چک شود تا از وسایل محکم وپلاستیکی استفاده نشده باشد .
*ضربه زدن روی مچ پا و مچ دست و انگشتان حریف مقابل ممنوع میباشد و اگر
عمداً تکرار شود طبق تصمیم داور با او برخورد میشود . چویی- چویی دوم- جنتن
.
* اگر بعد از یامه به حریف حمله کرده و یا ضربهای بزند که منجر به صدمه
دیدن حریف گردد، داور میتواند مسابقه را قطع کرده و اخطار دهد که این اخطار
برابر با اخطار جوگای( بیرون رفتن از زمین مسابقه) میباشد . در صورت
تکرار تصمیم گیری با داور میباشد که چگونه برخورد کند (چویی یا جنتن ) .
3- نتایج :
با گرفتن یک امتیاز ایپون (امتیاز کامل) یا دو امتیاز وازاری (امتیاز
نیمه ) یا اعلام شیکاک (اخراج) ، یا عدم حضور یک شرکت کننده مسابقه به
پایان میرسد .
ایپون (امتیاز کامل) و شرایط آن :
- ضربات دست و پا به نقاط آزاد بدن حریف که منجر به ناتوانی او از
ادامهی مسابقه در طول شمارش پنج ثانیه داور شود .(اگر تا شمارهی چهارم حریف
اعلام آمادگی برای ادامهی مسابقه کند منجر به وازاری میشود .)
- کسب دو وازاری منجر به ایپون میشود .
4- نحوهی تصمیم گیری داوران کنار و داور وسط :
- حریفی که وازاری داشته باشد در پایان وقت قانونی مسابقه برنده خواهد بود حتی در صورتیکه اخطار هم داشته باشد (جن تن ).
- در شرایط مساوی حریفی که جنتن داشته باشد بازنده اعلام میشود .
- ضربه یا ضرباتی که از نظر زیبایی و قدرت ارزش وازاری را داشته باشد
ولی حریف از خود واکنش شدیدی نشان ندهد باید مد نظر داوران قرار گیرد .
- همچنین موارد زیر باید مد نظر داوران قرا:ر گیرد
الف) میل به بردن ب) حمله کردن صحیح ج) دفاع صحیح
د ) برتری تکنیکی ه ) اداره کردن مسابقه و ) سرعت بالا
ز ) روحیهی بالا ح) برتری عملی ط) نبستن مبارزه
5- موارد چویی
الف) اسکامی (گرفتن ):
گرفتن بیش از 3 ثانیه ممنوع میباشد و داور با آغاز اسکامی شروع به شمردن
کرده (اسکامی : ایچ ، نی ، سان ) و بلافاصله یامه داده و به حریف یا
حریفان تذکر اسکامی میدهد :
بار اول : اسکامی چویی ایچ؛
بار دوم : اسکامی چویی نی؛
بار سوم : اسکامی چویی سان که با جنتن جریمه میگردد؛
در صورت تکرار ، جن تن دوم و متعاقباً شیکاک را دریافت میکند .
تذکر: گرفتن حریف با دو دست و اجرای فنون کشتی ممنوع میباشد که اگر بر
تکرار آن اصرار ورزد با چویی مواجه میشود و اگر فنون جودو بکار رود ارزش
امتیازی ندارد .
ب ) جوگای (بیرون رفتن از زمین مسابقه ) :
مراتب جوگای به شرح زیر است :
اولین خروج : جوگای ایچ ؛
دومین خروج : جوگای نی ؛
سومین خروج : جوگای سان یا جوگای چویی ؛
چهارمین خروج : جوگای جن تن یا جریمه کامل ؛
پنجمین خروج : جوگای شیکاک و متعاقباً بازنده اعلام میشود (جنتن شیکاک)
تذکر:
چوییهای گرفته شده در هر تایم در تایمهای بعدی منظور نمیشود .
ج ) کلیه اعمالی که منجر به فول شوند با چویی مواجه میشوند :
(A ضربه با مشت یا دست یا آرنج به صورت یا گردن
(B ضربه به بیضه
(C ضربه یا حمله به حریفی که روی زمین افتاده باشد
(Dگرفتن موبوبی دوم
(Eبستن مسابقه یا وقت کشی با مقاومت غیر اصولی وغیر فنی
(Fاقدام به انجام هر گونه حرکت غیر قانونی و جو سازی و یا حضور در کنار
یا داخل زمین مسابقه از سوی تماشاچیان طرفدار یکی از مبارزین منجر به چویی
برای مبارز مذکور میگردد .
6- موارد جنتن :
◄ گرفتن موبوبی سوم ؛
◄ گرفتن اسکامی سان ؛
◄ گرفتن جوگای چهارم ؛
◄ ضربات فولی که به حریف صدمات یا جراحات شدیدی وارد کند و داور تشخیص جنتن بدهد؛
◄ اگر به هر شکلی جمع چوییهای مبارز به 3 برسد ؛
◄ اجرای فنون کشتی و کج و فنون غیر اصولی و تکرار آن با داشتن یک چویی؛
◄ حرکات زشت و غیر قانونی تماشاچیان مشوق مبارزی که در همین رابطه چویی دارد .
7- موارد شیکاک یا اخراج ( بازنده شدن )
- عدم حضور در مسابقه ؛
- امتناع از مسابقه دادن بیش از 3 ثانیه ؛
- با تاخیر حاضر شدن در مسابقه بر طبق زمان اعلام نام ایشان ؛
- دریافت دومین جریمه جنتن ؛
- هر گونه نافرمانی و حرکات زشت و فحاشی و به طور کلی اعمال خلاف قانون از شرکت کننده یا شرکت کنندگان .
تعداد داوران :
چهار داور کنار که هر یک دو پرچم به رنگهای سفید (شیرو ) و قرمز (آکا )
در اختیار دارند ، یک داور وسط ، وقت نگهدار(شخصی که در کنار زمین مسابقه
زمان بازی را در نظر دارد ) و کمک او که تعداد آرا و جرایم یا هرگونه
اتفاقی را ثبت میکند .
نگاهی کوتاه بر کیو کوشین
کیوکوشین یکی از سبکهای کاراته غیرکنترلی است. این رشته توسط ماسوتاتسو اویاما (۱۹۹۴-۱۹۲۳) رزمی کار کرهای الاصل بنیان نهاده شد.[۱]
این رشته از عناصر مختلفی نشأت گرفته که شامل تجریبات اویاما و
تکنیکهای دیگر سبکهای کاراته بوجود آمدهاست. کیوکوشین از دو لغت کیوکو
(بالاترین، نهایت)، شین (حقیقت، روح) ترکیب شدهاست. این رشته در ابتدا اویاماریو و اویاما کاراته جوجیتسو
نیز نامیده میشد. تاکید این سبک روی مبارزه واقعی از راه نزدیک است. در
کیوکوشین برای کاستن مقاومت حریف از اصابت ضربات بطور متوالی استفاده
میشود.
این سبک تأکید زیادی بر روی تمرینات تنفسی و استقامتی دارد. از اینرو
هنرجوی کیوکوشین بعد از سال ها تمرینات مکرر دارای اندامی ورزیده میگردد.
در سبک کیوکوشین تکیه اصلی بر حفظ سلامتی توام جسمی و روحی است، و در
مبارزات کیوکوشین و اساسا در فلسفه آن پیروزی به هر قیمتی بر حریف مقابل
معنایی ندارد. در فلسفه متعالی کیوکوشین هدف غائی تناوری جسم برای رسیدن به
مکارم عالیه اخلاقی است و به هیچ روی خشونت در سبک کیوکوشین جایگاهی ندارد
چرا که اساسا خشونت و کیوکوشن در تقابلند نه در تعامل. کیو کوشین نه تنها
خشن نیست بلکه سعی در پرورش روحیه لطافت، افتادگی، و بزرگ منشی را در
هنرجو دارد.
دوجوی مرکزی این سبک (همانند دیگر رشتههای ورزشی ژاپن) هونبو نام دارد و در سال ۱۹۶۱ توسط اویاما در توکیو بنیان نهاده شد. بعد از فوت اویاما افراد زیادی مدعی رهبری سازمان فدراسیون شدند.
سوگندنامه کیوکوشین
هونبوی کیوکوشین کای در توکیو.
ما جسم و دل خود را پرورش میدهیم تا روحی استوار و نامتزلزل داشته باشیم.
راه راستین مبارزه را میپیمائیم تا همواره حواس و روح خود را آماده نگه داریم.
با قدرتی راستین میکوشیم تا روح فروتنی را در خود بوجود آوریم .
ما نهایت فروتنی را رعایت خواهیم کرد.
و به درجات بالا تر از خود احترام میگذاریم.
ما از خشونت میپرهیزیم.
و همواره به یاد پروردگار توانائیم. ما هر گز موهبت انسان بودن را فراموش نخواهیم کرد
همواره به عقل و قدرت می اندیشیم و خواست های دیگر را از خود می رانیم
تا جان در بدن داریم ضوابط مربوط به کیوکوشین کاراته را رعایت خواهیم کرد و میکوشیم تا به راه و هدف واقعی دست یابیم. اوس[۲]
کمربندها
در کیوکوشین کاراته مراتب و رنگ کمربندهای دارای فلسفه خاصی است که به ترتیب پس از کمربند سفید عبارت است از:
- نارنجی: آغاز طلوع خورشید کیوکوشین کاراته
- آبی: ورزشکار احساس میکند که در آسمان است و احساس غرور خاصی دارد
- زرد: شروع تابش آفتاب کیوکوشین کاراته به روح و جسم کاراته کا
- سبز: آغاز رویش و جوانه زدن
- قهوهای: در این مرحله ورزشکار سر به زیرتر و خاکی تر از قبل شده
-
مشکی: آغاز تاریکی و اینکه ورزشکار متوجه می شود چیز زیادی از کاراته نمیداند و در ابتدای راه است.[۳]
|
پایین |
موکیو |
|
سفید |
|
کیو ده |
|
نارنجی |
|
کیو نه |
|
|
|
نارنجی |
|
کیو هشت |
|
آبی |
|
کیو هفت |
|
|
|
آبی |
|
کیو شش |
|
زرد |
|
کیو پنج |
|
|
|
زرد |
|
کیو چهار |
|
سبز |
|
کیو سه |
|
|
|
سبز |
|
کیو دو |
|
قهوه ای |
|
کیو یک |
|
|
|
قهوه ای |
|
دان یک |
|
|
|
مشکی |
|
دان دو |
|
|
|
|
|
مشکی |
|
دان سه |
|
|
|
|
|
|
|
مشکی |
|
دان چهار |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مشکی |
|
دان پنج |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مشکی |
|
دان شش |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مشکی |
|
دان هفت |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مشکی |
|
دان هشت |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مشکی |
|
دان نه |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مشکی |
|
دان ده |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مشکی |
|
|
اصطلاحات :داوری و کومیته سی دو کان
فوکوشین : داوران یا سرداور
شوشین : داور وسط
هانتی : اعلام رای توسط داوران کنار با پرچم
جوگای: بیرون زمین مسابقه
هاجیمه: شروع
یامه: توقف مبارزه یا اتمام آن
هی کی واکه : مساوی
چویی: اخطار
جنتن: جریمه
شیکاک : اخراج
موتونه اوچی : دعوت دو مبارز به زمبن
اسکامی:گرفتن
سیزیگهته : ادامه دهید به کار
توری ماسن: اتفاقی نیفتاده
شومنی ری : به روبرو احترام کنید
شوشینی ری :احترام به داور وسط
فوکوشین ری : احترام به سرداور
اوتاگانی ری : احترام به همدیگر
تاتامی:محل مبارزه
موبوبی :اخطار روی برگرداندن
تامی جو هانته : نتیجهگیری با اختلاف وزن
تمشی واری : شکستن
کاماته : گارد دست
هاتا: پرچم
ایپون : امتیاز کامل که منجر به برد میشود
وازاری: امتیاز نیمه
آواساته ایپون : گرفتن دو وازاری که منجر به برد میشود
مه نامی : ندیدم
شیرو نوکاچی : سفید برنده است
آکا نوکاچی : قرمز برنده است
همه
ما عبارت ده فرمان را شنیده ایم، خواه در داستانهای مذهبی باشد خواه در
سینما، اما کمتر کسی با ده فرمان ورزشی آشنا است. این فرمان ها برای اولین
بار توسط پروفسور«کارل دییم» آلمانی تهیه و تنظیم شد. دییم آلمانی ابتکارات
زیادی در عالم ورزش انجام داد. از جمله طرح انتقال مشعل المپیک در مسیر
بین کشورها به صورت دوی امدادی، او ده فرمان عمومی برای ورزشکاران سراسر
دنیا را نیز به جای نهاد که با گذشت زمان ذره ای از اعتبار این قوانین
کاسته نشده است.این قوانین عبارت اند از:
1-1
ورزش کن به خاطر ورزش نه به منظور نفع شخصی یا جاه طلبی و به قوانین و
دوستانت وفادار باش.«قوی بودن» جزئی از «خوب بودن» است.
2-
2 تمرین کن تا زمانی که زنده ای و تا هنگامی که قدرت داری ولی مطیع
قوانین ورزش باش. درحالی که استقامت و پایداری می کنی، به وظایف خود آشنا و
شاد باش.
3- 3 هنگام ورزش تمام قدرت خود را صرف کن ولی توجه کن که ورزش زندگی نیست ولی نوایی است که زندگی را همراهی می کند.
4-
4 هیچ وقت مایوس مشو و زمین ورزش را ترک مکن. نه همگام تمرین و نه در
زمان نبرد. ولی بدان که ورزش با تمام نکات مثبت خود، ارزش یک ساعت بیمار
شدن را ندارد.
5-
5 از زیر هیچ نبردی شانه خالی مکن و با کمال جوانمردی از هر برد تصادفی
چشم بپوش. سعی کن به جای رضایت تماشاگران، رضایت وجدانت را بدست آوری.
6- 6 قوی ترین حریف را انتخاب کن ولی او را صمیمی ترین دوست خود و همچون یک مهمان بدان. فراموش مکن که همیشه حق با مهمان است.
7- 7 لاف مزن و با افتخار پیروز شو. هنگام باخت بهانه ای نیاور. مهم تر از هر برد نوع برخورد و رفتار تو است.
8- 8 مطیع داور باش بدون کوچکترین تعرض، حتی اگر به نظر تو در قضاوت اشتباه می کند.
9-
9 اولین تبریک به حریف پیروز و اولین تشکر به حریف بازنده باید از طرف
تو گفته شود. تو اجازه داری برای خودت، تیم و باشگاه خود فقط یک آرزو داشته
باشی«امیدوارم همیشه حریف بهتر برنده شود.»
100 بدن خودت را تمیز و نیت و روح خود را پاک نگاه دار و سعی کن که همیشه برای خود، تیم، باشگاه و کشورت افتخار کسب نمایی
کانچو “کازو یوشی ایشی” ، تمرینات کاراته اش را در سال 1969 زیر نظر استاد کانچو “هیدوکی آشی هارا” در شیکوکو ژاپن شروع کرد .
از سال 1980 موفق شد باشگاههای خود را در
شهرهای : اوزاکا ، کوجه ، نارا ، کیوتو، اوکایاما ، هی مجی و ساکای باز
کند و رهبر تمام باشگاههای آشیهارا و کیوکوشین در غرب ژاپن در منطقه” آنان سای” باشد .
ایشان با افزودن فنون سبک آشیهارا که
گرایش به روش مبارزه ساباکی دارد به قدرت کیوکوشین تحولی جدید در
سیستم مبارزات آزاد ایجاد کردند و روشی به نام ” سی دوکان”
ابداع نمودند . (سیدوکان یعنی بهترین روش یا طریق در همبستگی ) ایشان
نیز به فلسفهی “بودو” اهمیتی فراوان می دادند . .(بودو : روح جنگآوری و
مبارزه جوانمردانه ). و سعی داشتند این فلسفه و تکنیک را در جوانان که به
کاراته واقعی علاقهمند بودند بیاموزند .
سیدوکان کاراته آمیخته ای از فلسفهی ” بودو”
میباشد و یکی از سبکهای مدرن کاراته نیز هست . سیدوکان روشی برای رشد
فکری، روحی و فیزیکی همراه با افزایش قدرت جسم و نیروی بیشتر در
مسابقات در راستای دفاع شخصی میباشد .
در سال 1980 کانچو ایشی باشگاه مرکزی جدیدی را افتتاح کرد و فدراسیون کاراته دانش آموزان ژاپنی را تشکیل داد .
شاگرد برتر کانچو ایشی در آن زمان ” تاکائو ناکایاما ” بود که با کمربند سبز درمسابقات کیوکوشین مقام دوم را کسب کرد .
در سال 1982 سیدوکان کاراته اولین مسابقات
قهرمانی ژاپنی را اجرا نمود که شیهان ناکایاما مقام اول را کسب کرد . این
روند ادمه داشت وطی چند سال در غرب ژاپن تا سال 1988 بالغ بر هشت هزار نفر
جذب این پایگاه شدند و مبارزانی از بیست سبک وارد مسابقات سیدوکان
شدند .
سازمان سیدوکان در سال 1983 فعالیت های
جهانی خود را با کونگ فو کارانی از هنگ کنگ در سالن ملکه الیزابت واقع
درهنگ کنگ شروع نمود و اولین پیروزی برون مرزی خود را جشن گرفت . کانچو
ایشی نمایشی را برای تلوزیون هنگ کنگ اجرا نمود که بسیار مورد توجه مردم
قرار گرفت .
در ژوئن 1983 اولین مجله آموزشی سیدوکان
کاراته منتشر شد و در همان سال نیز نوارهای آموزشی بنام کاراته ملی
سیدوکان به بازار عرضه گردید . در همان سال کانچو ایشی نمایشی را
در تلوزیون بین المللی ژاپن (بنی) به اجرا در آورد و در سال 1984 به
طور مرتب مسابقات قهرمانی سیدوکان در تلوزیون پخش می شد . البته
مسابقات دیگری نیز به نام ” اوکایاما کاراته” پخش می شد .
در سال 1991 ایشی کاپ جهانی کاراته را بنیان نهاد که باعث شد کاراته کاران فراوانی از سراسر جهان در آن مسابقه شرکت کنند .
در سال 1992 در ماه مارس المپیک کاراته در سالن ژیمناستیک توکیو با جذب ” اندی هوگ “
برگزار شد و در همان سال کاپ جهانی کاراته موفق به جذب ستارگان فراوانی از
کاراته شد . در همان سال اندی هوگ نفر اول مسابقات کاپ جهانی شد و در دیگر
مسابقات حرفهای کاراته در برابر ” ریوجی موراکامی “ و ” نوبائوکی کاکودا ” قرار گرفت و هر دو را ناک دان کرد .
در سال 1993 مسابقات ”K-1 GRAND PRIX“ پایه گذاری شد و در ژاپن مسابقات K-1 در راس برنامههای مسابقات حرفهای قرار گرفت .
در سال 1994 مبارزانی برتر مانند مایکل تامسون از انگلستان و سام گریکو از استرالیا به سیدوکان ملحق شدند .
در سال 1998 فینال های K-1 در ژاپن به صورت زنده پخش شد و بیش از 65 هزار نفر در سالن توکیو دام از نزدیک این مسابقات را تماشا کردند . در همان سال اولین دوره مسابقات K-1 در دالاس آمریکا به اجرا در آمد .
کانچو ایشی در صحبت هایشان همیشه برای” بودو و
روح کاراته ” در سیدوکان بسیار تاکید می کنند که ما هرگز نباید ریشه
های K-1 را که در سیدوکان کاراته قرار دارد فراموش کنیم .
سیدوکان به زبان ژاپنی منتشر می شود و به عنوان یک فستیوال “بودو” معرفی گردیده است.
اندی هوک قهرمان افسانه ای کیو کوشین کاراته k-1
مرحوم شیهان اندی هوک در سال 1964 در دهکده ای کوچک در کشور سوئیس به دنیا امد.
ودر سن شش سالگی به فتوبال گرایش نشان داده و توانست به تیم ملی زیر شانزده سال راه یابد.
و در سن یازده سالگی به تمرین کاراته پرداخت و با توجه به کم بضاعتی خانواده تحت سر پرستی مادر بزرگ خویش در امد.
در سن پانزده سالگی قهرمان کاراته کشور سوئیس شد و در سال 1981 اولین قهرمانی بین المللی را برای خود تثبیت نمود.
وسپس در اروپا و همچنین درسال 1987 اولین غیر ژاپنی بود که به فینال این مسابقات راه یافت .اندی هوک با قهرمانیهای متمالی و ضربات و تکنیکهای فنی خود محبوب دلهای مردم گشت.
تا اینکه سر انجام در 24 اگوست 2000 بر اثر سرطان خون در گذشت.روحش شاد .
ششش
مرحوم شیهان اندی هوگ در سال 1964 میلادی در دهکده کوچکی واقع در کشور سوئیس بدنیا
آمد او به خاطر بضاعت اندک مالی خانو
اندی هوگ قهرمان افسانه ابارزات k-1 در 7 سپتامبر سال 1964 در سوئیس به دنیا آمد و در 24 آگوست سال 2000 برا اثر بیماری سرطان خون از دنیا رفت.
زمانی که اندی به دنیا آمد پدرش در تایلند بدون انکه او را دیده باشد از
دنیا رفت و همراه برادر و خواهرش، در منزل پدر بزرگشان بزرگ شدند.زمانی که
اندی هوگ 6 ساله بود شروع به یادگیری فوتبال کرد و سرانجام در تیم ملی زیر
16 سال سوئیس انتخاب شد.
در سن 11 سالگی به تمرین کاراته در مدرسه کاراته ووهلن روی آمورد.در سن
پانزده سالگی برنده مسابقات کشوری سوئیس با نام جام اویاما شد.اندی هوگ در
سال 1981 توانست اولین موفقیت بین المللی در کاراته را در مسابقات قهرمانی
کیوکوشین کای کاراته آلمان برای خود ثبت کند.
دو سال بعد او مقام اول در مسابقات کل اروپا را از آن خود کرد در سال 1983 درکت کرد.حدود 80 فایتر از سراسر دنیا برای حضور در مسابقات وزن آزاد شرکت
کرده بودند.اندی با روش مبارزه خود توانست تا 16 نفر اول صعود کند.او در
سال 1987 دربرای بار دوم در مسابقات جهانی کیوکوشین کاراته شرکت کرد در
نیمه نهایی با غلبه بر آکیرا ماسودا (akira masuda) برای اولین بار در
تاریخ کیوکوشین کای کاراته، اولین رزمی کار غیر ژاپنی بود که به فینال این
مسابقات راه می یافت.اندی هوگ این فینال را در ثانیه آخر با تصمیم شک بر
انگیز داوران، به شوکی ماتسوئی واگذار کرد.
پنجمین دوره مسابقات قهرمانی جهان فول کنتاکت کاراته در توکیوی ژاپن در
سال 1991 برگذار شد با شناختی که اندی هوگ از حریفان قدر خود داشت و همچنین
تجربه ای که اندوخته بود اندی به عنوان یکی از بهترین فایتر های این
مسابقات شناخته شده بود. در سومین مبارزه رودر روی فرانسیسکو فیلهو دیگر
مبارز و قهرمان کیوکوشین کاراته قرار گرفت.در لحظه آخر و با به صدا در آمدن
زنگ پایان راند،فرانسیسکو فیلهو با یک ضربه ی ماواشی جودان گری ، اندی هوگ
را نقش بر زمین ساخت سوسای اویاما ( بنیانگذار کیوکوشین کاراته) اعلام کرد
که این ضربه قانونی بوده است. و اندی هوگ از این مسابقات حذف شد.هر چند
بعدا با تماشای فیلم مسابقات معلوم شد که فیلهو ضربه را دقیقا پس از به صدا
درآمدن زنگ پایان راند،وارد کرده است اما واکنش برای زدن ضربه قبل از
صدای زنگ بوده است.
اندی پس از آن مبارزات در ژاپن را ادامه داد و بسیار محبوب شد.مردم مجذوب ضربات و تکنیک های فنی او بودند.
در سال 1993 اندی هوگ با ilona ازدواج کرد و همزمان از کیوکوشین کاراته وگ ( Andy Hug )
اندی هوگ در هفتم ماه سپتامبر 1964 در روستای و هلن سوئیس چشم به جهان گشود.
چون مادرش نمیتوانست او را اداره کند، اندی خیلی زود از او جدا شد تا به
محیط جدید عادت کند. او چند سال اول زندگیش را در نوانخانه سپری کرد تا
اینکه مادربزرگش سرپرستی وی را در سن 3 سالگی تقبل نمود.
گفته شده است که شرایط زندگی اندی او را از سایر همکلاسیهایش قلدرتر ساخته
بود. وقتی یکی از دوستانش زمین تمرین محلی کاراته را به او معرفی کرد،
اندی تنها 10 سال داشت. از آن زمان به بعد او شروع به یادگیری دروس کاراته
کرد بطوری که بتواند حمله دیگران را پاسخ دهد. اندی به سرعت پیشرفت میکرد.
در آن زمان فدراسیون کاراته سوئیس قوانین را بصورتی تغییر داد تا نوجوانان
نیز بتوانند با بزرگسالان در تمامی مسابقات قهرمانی کاراته سوئیس شرکت
کنند و اندی به راحتی در این مسابقات پیروز شد!
وقتی اندی برای نخستین بار در سومین دور از مسابقات آزاد جهانی کیوکوشین
در سال 1983 پا به میدان مبارزه گذاشت فقط 19 سال سن داشت. اندی جوانی تازه
وارد و با ذکاوت بود و جهانی را با تکنیک و مهارتهای منحصر به فرد مبارزه
خود تحت تأثیر قرار داده بود. 4 سال بعد در چهارمین دوره از مسابقات آزاد
جهانی کیوکوشین که در سال 1987 برگزار شد، اندی به سادگی با غلبه بر
مبارزان قدری مانند ماسودا (Masuda) از ژاپن، آدمیر داکاستا (Admir Da
Costa) از برزیل که هر دو نیز در آزمون نهائی کیوکوشین با 100 نفر کومیته
داده، پیروز شده بودند، به دور پایانی راه یافت. فینال چهارمین دور از
مسابقات آزاد جهان او، مبارزهای بود در مقابل قدرترین مبارزان فنی که تا
کنون در تاریخ کیوکوشین سابقه نداشته است: ماتسویی (Matsui) و اندی (Andy)
در آن دوره، نخستین باری بود که یک مبارز غیر ژاپنی در فینال این مسابقات
حضور به هم رسانیده بود و امروز کاراته کاران کیوکوشینکا و عاشقان مبارزه
هنوز هم در سراسر دنیا از آن فینال با شکوه و نتیجه آن به خوبی یاد
میکنند. اما نتیجه آن چندان اهمیتی ندارد بلکه اندی راه را برای مبارزان
غربی و اروپائی گشود و به جهان ثابت کرد که در سایه تمرینات سخت و فنون
واقعی هر کسی میتواند به مقام قهرمانی دست یابد.
برای اکثر مردم، اندی برنده واقعی فینال مسابقات بود و باید به مقام
قهرمانی چهارمین دوره از رقابتهای آزاد جهانی میرسید. یک سال بعد از
هفدهم سپتامبر سال 1988، یک مسابقه کاراته کیوکوشین مخصوص در شهر سرسی
(Sursee) کشور سوئیس برگزار شد. این نخستین مسابقه جام بزرگ بینالمللی
(Super-Cup) بود که بوسیله انجمن کاراته سوئیس سازماندهی شده بود. رقیبان
کیوکوشینکا از کشورهای ژاپن، بریتانیای کبیر، هلند، مجارستان، آلمان و
اسپانیا با یکدیگر به رقابت پرداختند. قبل از کسب مقام نائب قهرمانی جهان،
اندی هوگ در دور فینال با حریف ژاپنی خود کنجی میدوری (Kenji Midori) به
رقابت پرداخت (کنجی میدوری پنجمین قهرمان مسابقات آزاد جهانی کیوکوشین در
سال 1991 شد)، اندی، زیگفرید السون از هلند را در مسابقه نیمه پایانی شکست
داد. در بعدازظهر این مسابقات بدون اغراق مهیجترین رقابت مسابقهای بود که
میان اندی هوگ و کنجی میدوری برگزار شد.
پس از دو راند طویلالمدت، اندی هوگ بعنوان برنده مبارزه و این دوره از
مسابقات اعلام شد. در سال 1989 اندی هوگ در دسته سنگین وزن برای دومین بار
قهرمان اروپائی کیوکوشین شد. او بعنوان قهرمان برتر اروپائی سفر میکرد و
در اردوهای تابستانی کیوکوشین بعنوان استاد، فنون ضربه فنی کاراته را آموزش
میداد. قبل از اینکه اندی هوگ در سال 1992 برای همیشه کاراته کیوکوشین را
کنار بگذارد، در مسابقات k-1 و کاراته Seidokaikan به مبارزه پرداخت، و در
مقابل بهترین مبارزان و مشهورترین نامها در تاریخ کیوکوشین قرار گرفت و
جنگید و فقط در چند مسابقه انگشت شمار شکست را متحمل شد. با وجود این که
بیش از چند سال از جدایی اندی هوگ از سازمان کاراته کیوکوشین نگذاشته است،
اما هنوز او به عنوان یک ستاره برجسته و سمبل در اذهان بسیاری از
کیوکوشینکاران باقی است و به او به دیده احترام مینگرند. او به مثابه
قهرمان راستینی است که بیش از یک دهه در ژاپن و دور دنیا شناخته شده است.
در همان سالی که اندی هوگ انجمن کیوکوشین را ترک کرد، در مسابقات آزاد
جهانی در سبک Seido با غلبه بر Taiei Kin در بازی فینال با نتیجه 5 بر صفر
به مقام قهرمانی دست یافت.
مانی ا
مراندی هوگ قهرمان افسانه ای کیوکوشین کاراته و مبارزات k-1 در 7 سپتامبر سال 1964 در سوئیس به دنیا آمد و در 24 آگوست سال 2000 برا اثر بیماری سرطان خون از دنیا رفت.
زمانی که اندی به دنیا آمد پدرش در تایلند بدون انکه او را دیده باشد از
دنیا رفت و همراه برادر و خواهرش، در منزل پدر بزرگشان بزرگ شدند.زمانی که
اندی هوگ 6 ساله بود شروع به یادگیری فوتبال کرد و سرانجام در تیم ملی زیر
16 سال سوئیس انتخاب شد.
در سن 11 سالگی به تمرین کاراته در مدرسه کاراته ووهلن روی آمورد.در سن
پانزده سالگی برنده مسابقات کشوری سوئیس با نام جام اویاما شد.اندی هوگ در
سال 1981 توانست اولین موفقیت بین المللی در کاراته را در مسابقات قهرمانی
کیوکوشین کای کاراته آلمان برای خود ثبت کند.
دو سال بعد او مقام اول در مسابقات کل اروپا را از آن خود کرد در سال 1983 در مسابقات جهانی کیوکوشین کاراته
شرکت کرد.حدود 80 فایتر از سراسر دنیا برای حضور در مسابقات وزن آزاد شرکت
کرده بودند.اندی با روش مبارزه خود توانست تا 16 نفر اول صعود کند.او در
سال 1987 دربرای بار دوم در مسابقات جهانی کیوکوشین کاراته شرکت کرد در
نیمه نهایی با غلبه بر آکیرا ماسودا (akira masuda) برای اولین بار در
تاریخ کیوکوشین کای کاراته، اولین رزمی کار غیر ژاپنی بود که به فینال این
مسابقات راه می یافت.اندی هوگ این فینال را در ثانیه آخر با تصمیم شک بر
انگیز داوران، به شوکی ماتسوئی واگذار کرد.
پنجمین دوره مسابقات قهرمانی جهان فول کنتاکت کاراته در توکیوی ژاپن در
سال 1991 برگذار شد با شناختی که اندی هوگ از حریفان قدر خود داشت و همچنین
تجربه ای که اندوخته بود اندی به عنوان یکی از بهترین فایتر های این
مسابقات شناخته شده بود. در سمتاسفانه این مبارز افسانه ای که پشتکار و استعداد خدادادیش می
توانست موجبات رشد و تعالی در ورزش رزمی دنیا را فراهم آورد در آغازین
روزهای سن 36 سالگی و پس از طی چند دوره درمان در تاریخ (August 24, 2000) به بیماری (leukemia)
سرطان خون، زندگی سراسر مبارزه خود را بدرود گفت و در آخرین مبارزه زندگی
خود مغلوب دست قدرتمند سرنوشت گردید. در مراسم تدفین او در ژاپن بیش از
12000 نفر شرکت کردند که شامل اعضای کالج های مختلف، دوستان، قهرمانان و
دوستدارانش بودند، خاکستر او پس از سوزاندن جسمش در مقبره (Hoshuin) در شهر توکیو نگهداری میشود.ومین مبارزه رودر روی فرانسیسکو فیلهو دیگر
مبارز و قهرمان کیوکوشین کاراته قرار گرفت.در لحظه آخر و با به صدا در آمدن
زنگ پایان راند،فرانسیسکو فیلهو با یک ضربه ی ماواشی جودان گری ، اندی هوگ
را نقش بر زمین ساخت سوسای اویاما ( بنیانگذار کیوکوشین کاراته) اعلام کرد
که این ضربه قانونی بوده است. و اندی هوگ از این مسابقات حذف شد.هر چند
بعدا با تماشای فیلم مسابقات معلوم شد که فیلهو ضربه را دقیقا پس از به صدا
درآمدن زنگ پایان راند،وارد کرده است اما واکنش برای زدن ضربه قبل از
صدای حوم شیهان اندی هوگ در سال 1964 میلادی در دهکده کوچکی واقع در کشور سوئیس بدنیا
آمد او به خاطر بضاعت اندک مالی خانواده خود دوران کودکی خود را در یتیمی
گذراند و مادر بزرگش مسئولیت سرپرستی او را بعهده گرفت .اندی با توجه به
شرایط ضعیف جسمانی اغلب مورد تمسخر و حتی آزار و اذیت همکلاسیهای خود قرار
میگرفت . شاید در همان دوران بود که اندی برای قوی شدن آماده و مهیا گردید
و این آغاز رشد و پیشرفت قهرمان آینده جهان بود. اندی خیلی زود در کاراته
رشد کرد بطوریکه در سنین نوجوانی در مسابقات بزرگسالان به راحتی برتری خود
را با پیروزی بر حریفان به اثبات رساند زمانی که اندی یک پسر جوان بود از
فیلم راکی در جهت قهرمان شدن الهام گرفت و همت و اراده او باعث شد تا در
آینده بتواند بارها قهرمان جهان شود .شیهان اندی با 19 سال سن در سومین
دوره مسابقات جهانی کیوکوشین کاراته برای اولین بار شرکت کرد . این تازه
وارد با اجرای مبارزات تکنیکی و مهارتهای منحصر بفرد خود جهان کیو کوشین را
تحت تاثیر قرار داد . چهار سال بعد یعنی در چهارمین دوره مسابقات جهانی
کیوکوشین در سال 1987 اندی با مبارزان بزرگی چون ماسودا و ادمیردا کوستا
که هر دوی آنها از سد مبارزات 100 نفره گذشته بودند دست و پنجه نرم کرد و
آنها را براحتی شکست داد. فینال این مسابقات مبارزه دو نفر از بهترین
مبارزان تکنیکی تاریخ کیوکوشین بود ( شوکی ماتسویی و اندی هوگ) و این اولین
باری بود که یک مبارز غیر زاپنی به فینال مسابقات جهانی کیوکوشین راه پیدا
کرده بود . هم اکنون نیز پس از گذشت سالها کاراته کارها و دوستداران
مبارزه درباره فینال بزرگ شوکی ماتسویی با اندی هوگ و نتیجه آن صحبت می
کنند مبارزه اندی تحولی بزرگ برای دنیای غرب بود و فضای جدیدی را برای مبارزان اروپائی باز کرد و به دنیا نشان داد که با اراده شجاعت و مهارت هرکسی میتواند یک قهرمان شود.در هر حال بسیاری از مردم اندی
را برنده واقعی فینال میدانستند . او میبایست قهرمان چهارمین تورنمنت
کیوکوشین میشد . در سال 1988 اولین سوپر کاپ بین المللی اروپا در سوئیس
سازماندهی گردید و رقبایی از زاپن - انگلیس - هلند - مجارستان - آلمان و
اسپانیا در این دوره حضور داشتند . شیهان اندی هوگ برنده مطلق این مسابقات
بودو مهیج ترین مبارزه بدون انکار فینال بین اندی هوگ و کنجی میدوری (
قهرمان جهان در سال 1991 ) بود با پیروزی اندی در راند دوم به اتمام رسید.
اندی در سال 1989 برای دومین بار قهرمان سنگین وزن اروپا شد او برترین قهرمان
اروپا بوده و از محبوبیت خاصی برخوردار بود . اندی در سال 1992 به منظور
کسب تجربیات در سایر سبکهای آزاد، کیـوکـوشین را ترک کرد و این در حالی بود
که او با بزرگترین مبارزان تاریخ کیوکوشین مبارزه کرد. در همان سالی که اندی سازمان جهانی کیوکوشین را ترک نمود در سبک سِیدوکان کاراته با غلبه بر قهرمان نامی
این سبک ( تائی کین ) عنوان جهانی سِیدو را از آن خود کرد یکسال بعد در
سال 1993 اندی با غلبه بر رقبای سرسختی همانند کاکودا به فینال مسابقات
سیدوکان رسید فینال این مسابقات را اندی با قهرمان نامی زاپن ساتاکه برگزار کرد در کلیه راندها برتری با اندی بود
. حتی در یک راند با ضربه کاکاتو ساتاکه را نقش بر زمین کرد ولی در پایان
رای با تساوی داوران و پس از انجام تامشی واری (شکستن اجسام ) فینال را از
دست داد . او در این مسابقه با قهرمان ملی زاپن نمی جنگید بلکه بر علیه
نابرابریها و .... مبارزه میکرد . شیهان اندی هوگ توانست قلوب مردم زاپن را فتح کند و از آن پس لقب سامورائی چشم آبی را بدست آورد .
اندی هوگ در مسابقات k1
در
سال 1993 اولین مسابقه اندی در 5 نوامبر در مقابل موراکامی آغازگردید و
این شروع مسابقات وی در این سیستم مبارزاتی ( کیک بوکس ) بود . او در اولین راند مبارزه پس از گذشت 50 ثانیه 3 مرتبه موراکامی را شکست داد . لگدهای مخرب وی باعث شد از شمال زاپن ( هوکایدو ) تا جنوب زاپن ( اوکیناوا ) اندی را بعنوان یک سوپر استار بشناسند .
علاوه بر ضربات پای اندی قدرت مافوق و تکنیک برتر او باعث شد که مردم او را بعنوان سلطان رینگ انتخاب کنند . شیهان اندی دارای روحیه خونگرمی بود که موجب میشد احترام عمیقی در مقابل رقبایش داشته باشد و عشق عمیقی را در طرفدارانش بوجود آورد کانچو ایشی رئیس سبک سیدوکان و کارگردان مسابقات K-1
میگوید : عمدهترین دلیلی که مردم زاپن اندی را بسیار زیاد دوست دارند این
است که او چیزی دارد که زاپنی ها به آن احترام میگذارند و آن خونگرمی
قدرت و تواضع است . در سال 1996 اندی هوگ به لقب بهترین مبارز هنرهای رزمی
مفتخر شد او در بزرگترین همایش هنرهای رزمی در آلمان نمایش واقعی کاراته را
به همه دوستداران این رشته عرضه کرد و در پایان شمشیر زرین سامورائی را
از دستان ژان کلود ون دام (فرانکی) دریافت نمود . او در سال 1996 قهرمان مسابقات K-1 شد و در سالهای 97 و 98 فینالیست این مسابقات بود.
شیهان اندی در سن 35 سالگی به بیماری سرطان خون مبتلا گردید و در بیمارستان نیپتون زاپن تحت درمان شمیائی قرار گرفت . او فقط در اولین هفته های کوتاه سی و ششمین سال زندگیش بود که ناگهان چشم از جهان فرو بست. قلب اندی 3 بار از
حرکت باز ایستاد و پزشکان سعی کردند که حیات او را برگردانند اما برای
چهارمین مرتبه که قلب قهرمان از حرکت باز ایستاد پزشکان معالج او بیشتر سعی
نکردند که او را به زندگی برگردانند و او در کمال آرامش و صلح با مرگ پیوند خورد . از دست دادن اندی هوگ ضایعه بزرگی برای دنیای هنرهای رزمی بود زیرا در این دنیا قهرمانان گرانبهائی همانند او زیاد نیستند .
غلب مورد تمسخر و حتی آزار و اذیت همکلاسیهای خود قرار
میگرفت . شاید در همان دوران بود که اندی برای قوی شدن آماده و مهیا گردید
و این آغاز رشد و پیشرفت قهرمان آینده جهان بود. اندی خیلی زود در کاراته
رشد کرد بطوریکه در سنین نوجوانی در مسابقات بزرگسالان به راحتی برتری خود
را با پیروزی بر حریفان به اثبات رساند زمانی که اندی یک پسر جوان بود از
فیلم راکی در جهت قهرمان شدن الهام گرفت و همت و اراده او باعث شد تا در
آینده بتواند بارها قهرمان جهان شود .شیهان اندی با 19 سال سن در سومین
دوره مسابقات جهانی کیوکوشین کاراته برای اولین بار شرکت کرد . این تازه
وارد با اجرای مبارزات تکنیکی و مهارتهای منحصر بفرد خود جهان کیو کوشین را
تحت تاثیر قرار داد . چهار سال بعد یعنی در چهارمین دوره مسابقات جهانی
کیوکوشین در سال 1987 اندی با مبارزان بزرگی چون ماسودا و ادمیردا کوستا
که هر دوی آنها از سد مبارزات 100 نفره گذشته بودند دست و پنجه نرم کرد و
آنها را براحتی شکست داد. فینال این مسابقات مبارزه دو نفر از بهترین
مبارزان تکنیکی تاریخ کیوکوشین بود ( شوکی ماتسویی و اندی هوگ) و این اولین
باری بود که یک مبارز غیر زاپنی به فینال مسابقات جهانی کیوکوشین راه پیدا
کرده بود . هم اکنون نیز پس از گذشت سالها کاراته کارها و دوستداران
مبارزه درباره فینال بزرگ شوکی ماتسویی با اندی هوگ و نتیجه آن صحبت می
کنند مبارزه اندی تحولی بزرگ برای دنیای غرب بود و فضای جدیدی را برای مبارزان اروپائی باز کرد و به دنیا نشان داد که با اراده شجاعت و مهارت هرکسی میتواند یک قهرمان شود.در هر حال بسیاری از مردم اندی
را برنده واقعی فینال میدانستند . او میبایست قهرمان چهارمین تورنمنت
کیوکوشین میشد . در سال 1988 اولین سوپر کاپ بین المللی اروپا در سوئیس
سازماندهی گردید و رقبایی از زاپن - انگلیس - هلند - مجارستان - آلمان و
اسپانیا در این دوره حضور داشتند . شیهان اندی هوگ برنده مطلق این مسابقات
بودو مهیج ترین مبارزه بدون انکار فینال بین اندی هوگ و کنجی میدوری (
قهرمان جهان در سال 1991 ) بود با پیروزی اندی در راند دوم به اتمام رسید.
اندی در سال 1989 برای دومین بار قهرمان سنگین وزن اروپا شد او برترین قهرمان
اروپا بوده و از محبوبیت خاصی برخوردار بود . اندی در سال 1992 به منظور
کسب تجربیات در سایر سبکهای آزاد، کیـوکـوشین را ترک کرد و این در حالی بود
که او با بزرگترین مبارزان تاریخ کیوکوشین مبارزه کرد. در همان سالی که اندی سازمان جهانی کیوکوشین را ترک نمود در سبک سِیدوکان کاراته با غلبه بر قهرمان نامی
این سبک ( تائی کین ) عنوان جهانی سِیدو را از آن خود کرد یکسال بعد در
سال 1993 اندی با غلبه بر رقبای سرسختی همانند کاکودا به فینال مسابقات
سیدوکان رسید فینال این مسابقات را اندی با قهرمان نامی زاپن ساتاکه برگزار کرد در کلیه راندها برتری با اندی بود
. حتی در یک راند با ضربه کاکاتو ساتاکه را نقش بر زمین کرد ولی در پایان
رای با تساوی داوران و پس از انجام تامشی واری (شکستن اجسام ) فینال را از
دست داد . او در این مسابقه با قهرمان ملی زاپن نمی جنگید بلکه بر علیه
نابرابریها و .... مبارزه میکرد . شیهان اندی هوگ توانست قلوب مردم زاپن را فتح کند و از آن پس لقب سامورائی چشم آبی را بدست آورد .
اندی هوگ در مسابقات k1
در
سال 1993 اولین مسابقه اندی در 5 نوامبر در مقابل موراکامی آغازگردید و
این شروع مسابقات وی در این سیستم مبارزاتی ( کیک بوکس ) بود . او در اولین راند مبارزه پس از گذشت 50 ثانیه 3 مرتبه موراکامی را شکست داد . لگدهای مخرب وی باعث شد از شمال زاپن ( هوکایدو ) تا جنوب زاپن ( اوکیناوا ) اندی را بعنوان یک سوپر استار بشناسند .
علاوه بر ضربات پای اندی قدرت مافوق و تکنیک برتر او باعث شد که مردم او را بعنوان سلطان رینگ انتخاب کنند . شیهان اندی دارای روحیه خونگرمی بود که موجب میشد احترام عمیقی در مقابل رقبایش داشته باشد و عشق عمیقی را در طرفدارانش بوجود آورد کانچو ایشی رئیس سبک سیدوکان و کارگردان مسابقات K-1
میگوید : عمدهترین دلیلی که مردم زاپن اندی را بسیار زیاد دوست دارند این
است که او چیزی دارد که زاپنی ها به آن احترام میگذارند و آن خونگرمی
قدرت و تواضع است . در سال 1996 اندی هوگ به لقب بهترین مبارز هنرهای رزمی
مفتخر شد او در بزرگترین همایش هنرهای رزمی در آلمان نمایش واقعی کاراته را
به همه دوستداران این رشته عرضه کرد و در پایان شمشیر زرین سامورائی را
از دستان ژان کلود ون دام (فرانکی) دریافت نمود . او در سال 1996 قهرمان مسابقات K-1 شد و در سالهای 97 و 98 فینالیست این مسابقات بود.
شیهان اندی در سن 35 سالگی به بیماری سرطان خون مبتلا گردید و در بیمارستان نیپتون زاپن تحت درمان شمیائی قرار گرفت . او فقط در اولین هفته های کوتاه سی و ششمین سال زندگیش بود که ناگهان چشم از جهان فرو بست. قلب اندی 3 بار از
حرکت باز ایستاد و پزشکان سعی کردند که حیات او را برگردانند اما برای
چهارمین مرتبه که قلب قهرمان از حرکت باز ایستاد پزشکان معالج او بیشتر سعی
نکردند که او را به زندگی برگردانند و او در کمال آرامش و صلح با مرگ پیوند خوئی همانند او زیاد نیستند .رد . از دست دادن اندی هوگ ضایعه بزرگی برای دنیای هنرهای رزمی بود زیرا در این دنیا قهرمانان گرانبها