اصطلاحات پایه کاراته(شوتوکان)
الف -ایستادن
داچی=ایستادن
داچی وازا=تکنیک ایستادن
هاچی جی داچی=ایستادن ازاد
کیباداچی=ایستادن متمایل به پایین(وزن پاها50%-50%)
ذنکو تسوداچی=ایستادنمتمایل به جلو(40%پای عقب-60%پای جلو)
کوکوتسو داچی= ایستادن متمایل به عقب(30%پای جلو-70%پای عقب)
های سوکو داچی= ایستادن پا جفت
موسوبی داچی= ایستادن پا به حالت عدد هفت
یوی داچی = ایستادن به حالت آماده
سان چین داچی= ایستادن ساعت شنی
ذن کوتسو داچی = ایستادن متمایل به جلو
کیبا داچی = ایستادن به حالت نشسته روی اسب
ماواته = برگشتن
کیای ایرته=کیای کشیدن
کمیته نو گامائه = ایستادن مبارزه
ب ) دستور دادن
یوی= آماده
ماکسو= تمرکز با چشم بسته
گامائیته داچی = ایستادن درمورد نظر
ماکسو یامه = پایان تمرکز
ناته = تمام
سن سنی ری = احترام به استاد
هاجیمه = شروع
سن یا نی ری= احترام به ارشد
اتاگانی ری = احترام به یکدیگر
ج) ضربات دست
سیکن جودان سوکی= ضربه مشت مستقیم به بالا
سیکن چودان سوکی = ضربه مشت مستقیم به وسط
سیکن گدان سوکی= ضربه مشت مستقیم به پایین
سیکن آگو اوچی= ضربه مشت به چانه
شیتا سوکی= ضربه مشت مستقیم از زیرسیکن
سیکن مواشی اوچی= ضربه مشت دورانی
سیکن اوی سوکی= ضربه مستقیم در حرکت
سیکن گیا سوکی = ضربه مشت مخالف
اوراکن شومن اوچی = ضربه پشت مشت به روبرو
اوراکن سایو اوچی= ضربه پشت مشت به پهلو
اوراکن هیزو اوچی= ضربه پشت مشت به کمر
اوراکن مواشی اوچی= ضربه پشت مشت دورانی
هیجی اوچی = ضربه با آرنج
نی هون سوکی = دو ضربه مشت
د) ضربات پا
مای گری = ضربه پا مستقیم به جلو
مای که آگه = ضربه بالا رونده پا به جلو
کین گری= ضربه پا به میان دو پا
یو کو که آگه = پا بالا رونده به پهلو
یوکوگری= ضربه پا به پهلو
اوچی مواشی گری = ضربه پا از داخل به خارج
سو تو مواشی گری= ضربه پا از خارج به داخل
هیزا گری= ضربه با زانو
کانست سو گری= ضربه به مفاصل
مواشی گری = ضربه پا دورانی
و) دفاع ها و انحرافات
اوکه=دفاع
اوکه وازا=تکنکیهای دفاعی
جودان=از گردن به بالا
چودان=وسط بدن از کمر تا گردن
گدان=پایین بدن از کمر به پایین
جودان آگه اوکه = دفاع بالا رونده
چودان سوتوناگاشی= دفاع وسط منحرف کننده
گدان بارای= دفاع پایین منحرف کننده
شوتو اوکه = دفاع با تیغه دست
ما کی کومی ناگه = پرتاب کردن از جلو
هیکی مواشی = کشیدن دورانی با دو دست
هیک کوزوشی = کشیدن بایک دست ، برهم زدن تعادل
هیکی تا اوشی = کشیدن به پایین
ه-سایر موارد
سن سی=معلم کاراته
کاراته=مبارزه با دست خالی
دوجو= محل تمرین
ری=احترام گذاشتن
گی=لباس کاراته
هیداری=چپ
میگی=راست
زوکی=ضربه
گیاکو زوکی=ضربه مخالف
شوتواوکه=دفاع با تیغه دست
زوکی وازا=تکنیکهای مستقیم
سوتو اوکه =دفاع از خارج با ساعد به داخل بدن
اوچی اوکه= دفاع از داخل با ساعد به خارج بدن
گری=لگد
گری وازا=تکنیکهای پا
کاتا=فرم
تعریف کیا کشیدن در کاراته
کیای
(به ژاپنی: 気合, 気合い) اصطلاحی در هنرهای رزمی است و معمولاً به فریادی
اشاره دارد که در هنگام اجرای تکنیک‌ها زده میشود. این واژه از دو بخش کی
(気) به معنی ذهن، اراده یا روان و آی (合, 合い) کوتاه شده فعل آواسو (合わす) به
معنی به‌هم‌پیوستن تشکیل شده‌است. این واژه در هنرهای رزمی کره‌ای کیاپ
(به کره‌ای: 기합) خوانده میشود.
حتما
موقع ضربه زدن یا ضربه خوردن اساتید در باشگاه صدای فریاد آنها را شنیدید
؟ به این فریاد که به هنگام تخلیه نفس انجام میگیرد کیای (KIAI) گفته
میشود به طور خلاصه باید گفت که کیای فریادی است که از ناحیه ی داخلی شکم و
نزدیک به ناف نشأت می گیرد و همراه با تخلیه ی نفس است (مانند حالتی که یک
اتومبیل را هل می دهیم )
کیای معمولا با این صدا ها شنیده میشود : Hi-yah , Aiyah , Eeee-yah , Hyah
یک کیای درست دارای خصوصیات زیر است
۱ – ریه و شکم به طور کامل از هوا تخلیه می شود.
۲ – ماهیچه های شکم منقبض شده و در مقابل ضربه دارای آمادگی و مقاومت می شوند
–۳- فریادی که همراه تخلیه ی هوا ست هیچگونه تأثیر منفی و خراشی به حنجره و گلو وارد نمی کند.
۴ – هیچ کلمه ی خاصی تلفظ نمی شود.
در خصوص مورد اخیر یعنی شماره ی ۴ ، شنیده می شود که بعضی از کاراته کاهای تازه
کار ، خود کلمه ی کیای را با فریاد و صدای بلند اظهار می کنند که کاملا اشتباه است.
در موارد دیگری دیده شده که برخی کاراته کاها از الفاظ خاصی استفاده می
کنند که علاوه بر اینکه هدف اصلی کیای را ایفاد نمی کند ، بعضا مضحک نیز می
باشد. صداهائی شبیه تیک تیت سیش و نظایر آن.
باید به خاطر داشت که به طور کلی اهدافی که از کیای مد نظر است به شرح ذیل می باشد:
الف – ایجاد ترس و دلهره در حریف
ب – ایجاد روحیه و اعتماد به نفس در خود
ج – آمادگی بدن برای دریافت ضربات احتمالی با آسیب و درد کمتر
د – تقویت تکنیک اجرا شده
در پایان توجه به این تذکر لازم است که کیای به عنوان یک تکنیک محسوب نمی شود بلکه
فریادی است که دقیقا همزمان با اجرای تکنیک و با خصوصیاتی که ذکر شد اجرا می گردد.
و کیای کشیدن زودتر و دیرتر، یعنی قبل و بعد از تکنیک صحیح نیست و خاصیتی ندارد.
گیچن فونا کوشی
کاراته
روش مبارزه با دست خالی و شامل ضربه‌های سریع دست و پا است. در سال 1921
یکی از بزرگترین استادان کاراته اوکیناوا گیچن فوناکوشی (1868-1957)توانست
با قدرت و ظرافت تمام کاراته را به ژاپن معرفی نماید گفته میشود کاراته
دارای قدمتی پنج هزار ساله است گیچین فونا کوشی توانست اولین روش کاراته را
ابداع کند.
شوتوکان
شوتوکان
یعنی : خانه شوتو، مکتب شوتو – لقب فوناکوشی، شوتو، و کان خانه و کتب وی
بود. علاوه بر آن شوتوکان متعلق به سیستم شوری ته در کاراته است. اکنون
رشته شوتوکان توسط یکی از اساتید بزرگ جهان به نام استاد (گیکو آبه) به
صورت مدرنتر و علمی تربا نام J.S.K.A به جهانیان معرفی شده که حتی با کمک
از نیروهای فیزیکی و بهره گیری از علم فیزیک کارهایی که به نظر خیلی ها سخت
یا غیرممکن مینماید را ممکن میکند در این متن توجه خاصی به نیرو و سرعت
ورود آن و مرکز ثقل نیرو میشود
اهمیت نظم درکاراته سبک شوتوکان
نظم
یکی از موضوعاتی که در کلاسهای کاراته از اصالت و ریشه عمیق برخوردار است
رعایت نظم و ترتیب و اطاعت از قانون میباشد، به همین خاطر کلیه اسامی و
تمرینات مطابق استاندارد سازمان جهانی کن شین کان کاراته ژاپن انجام می
گیرد.
زیر
بنا و مکمل انظباط احترام است احترام به درجات بالا و مربی اهمیت ویژه ای
در کاراته دارد حتی کسی که یک روز زودتر لباس کاراته (گی) پوشیده
باشدبایستی از طرف دیگرانی که بعد از او آمده اند مورد احترام قرار گیرد
ترتیب درجه بندی و کمربند ها نیز بر اساس اصل احترام و توجیه سابقه کاراته
بنا شده است بسیار ضروریست که یک کمربند زرد به سبز به قهوه ای والی آخر ….
احترام بگذارند.
هنگامی که یک درجه بالا وارد کلاس می شود و اوس میکند همگی افراد حاضر در کلاس باید به او اوس بدهند و موقع ورود استاد ارشد
ترین فرد با گفتن کلمه یامه همه حاضرین را متوجه حضور استاد کرده و متعاقب
آن با گفتن کلمه یوی همه به حالت یوی رفته و با صدائی رسا می گوید سن سی
ری یاشیهان ری و همگی پیرو او با گفتن اوس و تعظیم ورود استاد به کلاس را
خوش آمد میگویند.
روحیه بیشتر
همیشه پیشرفت
آرامش وشادابی
افزایش اعتمادبه نفس
ارضای حسن رقابت
تمرکز ، تسلط روح بر جسم
کنترل ، برتری و خود سازی
باور کردن ، ضعف ها و استعداد ها
احساس سلامت ، ارمغانی با ارزش
افزایش توان مقابله با شرایط ناگوار روحی و استرس محیطی
موادی در مورد گرم کردن بدن
گرم کردن یکی از اصول علمی تمرینات محسوب می شود که هر ورزشکار می بایست به آن توجه داشته باشد.
از مهمترین مزیت های گرم کردن صحیح، قبل از شروع تمرین،جلوگیری از آسیب ها و بهبود فعالیت در رکوردها می باشد.
الف-
زمان گرم کردن بدن : با توجه به ورزش مورد نظر متفاوت می باشد و بطور
کلی زمان گرم کردن حداکثر تا 20 دقیقه توصیه می شود که البته اگر شاخص سن
بالا باشد این زمان کمی بیشتر خواهد شد.
ب- چگونه
بدن را گرم کنیم: نحوه گرم کردن به نوع رشته ورزشی بستگی دارد. در گرم
کردن حداکثر ضربان قلب ورزشکار باید به 120 برسد و بهتر است که بالاتر از
آن نرود چون باعث خستگی ورزشکار شده و کارائی اش را در تمرین پایین خواهد
آورد. زمان گرم کردن هرچه به اجرای تمرین نزدیکتر باشد کارایی یهتری
دارد.طبق تحقیقات بعمل آمده اثر گرم کردن در بدن 15 تا 20 دقیقه بطور موثر
می ماند .
برای گرم کردن بدن می توان از حرکات زیر استفاده کرد.
1- حرکات کششی
2- دوهای نرم و دوهای آرام
3- نرمش های آرام
4- حرکات بالستیک(تابی)
5- حرکات انعطافی
در گرم
کردن برای جلوگیری از آسیب دیدن عضلات بدن باید توجه بیشتری به عضلات آسیب
پذیر بدن مانند عضلات پشت ران یا همسترینک.عضله دو قلوی پشت پا،کمرو پشت
داشت .
ج:نتیجه گرم کردن صحیح بدن:
-1حرکات کششی بدون درد باعث تحریک گیرنده های داخل عضله از نظر فیزیولوژیک شده و دمای بدن را بالا می برد وباعث بالا رفتن
سوخت و ساز شده و انتقال عصبی سریع تر می گردد و اکسیژن زودتر به سمت عضله آزاد می شود.
2- از چسبندگی عضلات کم شده و بر دامنه حرکتی عضله افزوده می گردد.
3- باعث افزایش تحریک پذیری واحدهای عصبی می شود
4- گرم کردن تاحدی در بهبود رکورد مناسب موثر است
بهکمربند سفید معنا:ی پاکی و سادگی است و شروع فراگیری هنر رزمی کاراته ،کمربند سفید
در کاراته نشان دهنده این است که ذهن و فکر هنرجو پاک و خالی از هرچیز و نا
آشنا به مفاهیم معنوی و تمرینات کاراته می باشد.
رنگ کمربند زرد:رنگ
زرد رنگی گرم و شاد است ،و باعث افزایش سوخت و ساز بدن انسان می گردد. در
کمربند زرد هنرجو مانند جوانه ای است در حال رشد و بارور شدن و آماده شدن
به مراحل بعدی.
رنگ کمربند نارنجی :
ترکیب زرد و قرمز است و به عنوان رنگ انرژی زا معروف است.رنگ نارنجی گرما
،شور و شوق و احساس هیجان را به ذهن می آورد .کمربند نارنجی در کاراته
نشان دهنده شخصی است که مهارت و فهم او شروع به رشد در جهت افق های جدید
کرده است .نارنجی معمولا برای جلب توجه مورد استفاده نیز قرار می گیرد .
رنگ کمربند سبز:
سبز نشانه ی دفاع و هنر جویی است که به این مرحله می رسد ،می تواند از خود
و دیگران دفاع کند .کمربند سبز در کاراته برای هنرجویی استفاده می شود که
شروع به شکوفایی و بهره دادن کرده است.
رنگ کمربند آبی:
نشانه ی آرامش و نشانه ی ایمان و معنویت است.رنگ آبی می تواند باعث کاهش
ضربان قلب و حرارت بدن گردد،کمربند آبی در کاراته وقتی هنرجو از این
کمربند بهره می گیرد که به آرامش دست یافته است و فعالیت خود را در جهت
پیروزی و دفاع و فرا گیری هنر رزمی کاراته بیشتر کرده است.
رنگ کمربند بنفش:
به معنی رنج و همدردی است ،کمربند بنفش در کاراته برای هنرجویی استفاده می
شود که دارای ذهنی والا با دانش روحی و ظرفیت های شهودی است.در ضمن رنگ
بنفش را نشانه روحیه لطیف و زیبا پسندی می دانند.
رنگ کمربند قهوه ای :
رنگی طبیعی است که بر انگیزاننده حس قدرت و اطمینان پذیری است ،رنگ قهوه
ای محبت،آسایش و امنیت حس گرما را به ذهن می آورد.کمربند قهوه ای در کاراته
بیان کننده این است که تکنیک هنرجو در حال کامل شدن است و ذهنش مساعد و
خلاق است و دارای فکری آماده تر .
رنگ کمربند سیاه :
رنگ سیاه تمام رنگها را در خود جذب می کند و نشان گر غمگینی و جذابیت است،
هنرجو با کمربند مشکی درگیر روحیه ای تهاجمی و دنیای ناشناخته است .کمربند
سیاه در کاراته موقعی مورد استفاده هنرجو قرار می گیرد که تازه متوجه می
شود که تصورات شروع کارش از هنر رزمی کاراته بسیار ابتدائی و کودکانه بوده و
اکنون با بستن این کمربند بیشتر در محاصره ناشناختها قرار دارد .
در
ضمن کمربند بیان کننده تجربه،تعلیمات،عقل و دانش حاصله برای فرد کاراته کا
می باشد که این نمونه ی کوچکی از تاثیر رشته کاراته می باشد .رنگ کمربند
نشانه مهارت تکنیکی نمی باشد بلکه نشانه خصوصیت معنوی کاراته کا نیز است.
9 قاعده کلی مبارزه
هنرجویان رزمی می توانند استراتژی نظامی را در مبارزات و دفاع شخصی به کار ببندند
چه رابطه ای بین استراتژی و تاکتیک وجود دارد؟ ممکن است عده ای بگویند،
هردو یکی هستند. ولی با وجود اینکه مرز مشخصی بین آن دو وجود ندارد، تاکتیک
را با مقیاس کوچک و استراتژی را با مقیاس بزرگ اندازه می گیرند. در هنرهای
رزمی، زمانهای طولانی را صرف تمرین تاکتیک می کنند و از فنون شگفت آور
دستها، پاها و آرنج ها استفاده می کنند. همچنین رزمی کاران مبادرت به تمرین
فنون دفاع شخصی می کنند که ترکیبی از حرکات پیچیده است و برای مبارزه با
چندین حریف می باشد. و اما درباره استراتژی مذکور توسط نه قاعده کلی در
جنگها تعریف شده اند.
این نه اصل در تمام جنگهای بزرگ جهان، کم و بیش وجود دارند و از کارآرایی
زیادی برخوردارند. در هر جنگی، پیروزی از آن طرفی است که از این نه اصل به
خوبی بهره ببرند. جالبتر اینکه، زمینه اجرایی این اصول نه تنها در میادین
جنگ بلکه در مبارزات تن به تن بسیار زیاد است. هدف
اولین اصل در یک جنگ و یا رزم تن به تن، هدف می باشد. برای یک فرمانده
نظامی به هلاکت رساندن دشمن و جنگیدن، هدف اصلی است. در صورتی که برای یک
رزمی کار امروزی کشتن حریف بندرت یک هدف می باشد ولی چنانچه، غلبه کردن بر
حریفش و یا حتی از پا درآوردن او هدف باشد، عاقلانه است. البته، اجتناب از
زدوخورد و فرار هم می توانند جزء اهداف باشند.
لازم به ذکر است که حدس زدن هدف حریف نیز مفید است. در درگیریهای خیابانی،
ممکن است که هدف مهاجمین طوری طرح ریزی شده باشد که قصد جان شما را داشته
باشند. در این حالت، آسانتر آن است تا شما نیز هدفتان مطابق هدف حریف تنظیم
کنید. در دیگر درگیریها، ممکن است توسط حریفانی که قصد حمله به شما را
دارند، احاطه شوید، در این مقعیت، لازم است تا ضد حمله درستی را اجرا کنید.
نکته مهم آن است که بدانید نتیجه اجرای حرکتی که مد نظر دارید، چه خواهد
بود زیرا تمام اصول بستگی به اصل هدف دارد.
حمله
دومین اصل، حمله است. در یک ضرب المثل قدیمی آمده است که «بهترین دفاع،
حمله است». این بدان دلیل است که تنها فنون تهاجمی می توانند نتایج خوبی
داشته باشند. شاید شما بهترین مدافع در دنیا باشید و پاهای محکم و سفتی
داشته باشید اما تنها راه برای خاتمه دادن به حملات حریف این است که به
طریقی به وی حمله کنید.
در حالت تدافعی، امکان دارد بعضی اوقات به شما فشار وارد شود. اما نباید
اسیر حریف باشید و سعی کنید اقدام به ضد حمله نمایید. در این لحظه پیشقدم
خواهید بود و این همان اصل حمله و تهاجم است.
کاربرد فنون ساده در درگیریها
تهاجم و هدف از اصول کاملا بدیهی هستند. کاربرد فنون ساده، یکی دیگر از
اصول مهمی است که اغلب رزمی کاران نسبت به آن بی توجه هستند و آن را نادیده
می گیرند. بهترین اطمینان برای موفقیت در هر مقابله ای استفاده از فنون
ساده است. درگیریهای خیابانی هرگز به آسانی درگیریهای موجود در صحنه مبارزه
نیستند. در یک درگیری واقعی مقادیر زیادی آدرنالین در بدن ترشح می شود و
ممکن است احساس کنید که هیچ نیرو و قدرتی ندارید و یا اینکه ممکن است احساس
خستگی مفرط بکنید. در این حالت، بهتر است تا تکیه بر فنون موثر و در عین
حال بسیار ساده ای کنید که نتیجه خوبی داشته باشد و منجر به موفقیت سما
گردد. چرا سعی در به کار بردن فنون نمایشی می کنید و در موقعیتهایی سعی در
زدن ضربات سخت همچون زدن ضربه به سر دارید؟ در صورتی که زدن یک ضربه ساده
همانند زدن ضربه کاری به ساق پا می تواند بسیار موثر باشد و شما از دست
حریف برهاند.
در یک مبارزه، موقعیتهای مناسب دائما مثل یک چشم برهم زدن ایجاد می شوند و
از بین می روند و شخص مجبور است تا همیشه آماده بوده و از این موقعیتها به
خوبی استفاده ببرد و فنونی را به کار بگیرد که قبلا آنها را تمرین کرده
است.
فیزیک بدن
عده ای از رزمی کاران با این اصل موافق نیستند ولی در مبارزه این اصل کمک
زیادی به مبارزه کننده می کند. یک هنرجوی رزمی با اندامی ورزیده و درشت می
تواند ضربات سنگینی بر حریف وارد سازد و هم چنین ضربات حریف را تحمل نماید.
در بخش نظامی، فیزیک بدن و قدرت رابطه مستقیم با هم دارند و بعضی از
نظامیان آن دو را هم معنی می دانند اما این نیرو و قدرت است که فنون موثر
را می سازد. به جرات می توان گفت که تمام فنون در دنیای ورزشهای رزمی بی
مصرف هستند مگر اینکه همراه با فشار اجرا شوند.
بدبختانه، بسیاری از رزمی کاران نسبت به تعلیمات فیزیکی غافلند و بر این
باورند که دانستن نحوه اجرای فنون به تنهایی کافی است. چنین طرز تفکری نزد
پیشکسوتان هنرهای رزمی احمقانه تلقی می شود چرا که رزمی کارانی هستند که
بدن بسیار سخت و مقاومی دارند و علت آن تنها به دلیل تمرینات فراوانی است
که در طی سالهای متمادی انجام داده اند و همواره به ورزشهای فیزیکی بدنسان
توجه داشته اند.
مانور در حرکات
چه کاری انجام می دهید زمانی که در مقابل حریفی با فیزیک درشت قرار بگیرید؟
داشتن بدن بزرگ و درشت به معنای پیروزی مطلق نیست. گاهی اوقات، یک رزمی
کار ریز اندام می تواند خیلی خوب در مقابل حریفش ظاهر شود. چطور این حالت
اتفاق خواهد افتاد؟
اشخاص قد کوتاه بیشتر از ضربات پا استفاده می کنند و بسیار سریع عمل می
کنند و بزرگی هیکل حریف مانعی برایشان ایجاد نمی کند. اینگونه افراد باید
از سرعت و چابکی خاص برخوردار باشند تا بتوانند حریف را گیج کرده و ضربات
کاری را وارد سازند، در غیر اینصورت موفقیت از آن حریف مقابلشان خواهد بود.
شوک
در یک مبارزه واقعی هر کسی که ضربات اولیه را وارد کند، معمولا پیروز است.
وارد کردن شوک به معنای حمله کردن به حریف است به طوری که او آمادگی نداشته
باشد. لازم نیست تا حریف کاملا بی اطلاع باشد، تنها کافی است که دیرتر عکس
العمل نشان دهد و فن موثری از خود نشان ندهد.
اجرای نمایشات و فنون تصنعی دست و پا اهداف اصل را برآورده می کنند. هر
رزمی کاری می بایست شیوه ای مختلف مبارزه ای را ترکیب نماید. در ضمن یک
مقدار زیرکی لازم است تا بتوان حریف را در حالت سردرگمی نگاه داشت و تعادل
ذهنی و روحی او را برهم زد. شایان ذکر است که منظور از زیرکی، به کار بردن
حیله و نیرنگ در اجرای فنون نیست.
اطمینان
هیچ کس پذیرای این نیست که حریفش به او شوک وارد کند. داشتن اطمینان از شوک
جلوگیری می کند. در خیابان، اصل اطمینان را می توان با افزایش سطح آگاهی
آشکار ساخت. در شب، هنگام حرکت در بیرون از منزل سعی کنید از مناطق روشن
عبور کنید و توجه خاصی داشته باشید تا از گوشه و کنار خیابان به شما حمله
نشود. داشتن اطمینان همچنین به معنای کوچک شمردن حریف و باور کردن
تواناییهای خود است.
صرفه جویی
صرفه جویی در نیرو به معنای این است که با کمترین نیرو و سلاح بتوانید بر
حریف غلبه کنید. صرفه جویی، همچنین به معنای ذخیره کردن انرژی است که در
موقعیتهایی که فرصت استراحت برایتان ایجاد می شود.
در بعضی از مبارزات مبارزه به وقت اضافه می کشد و شما مجبورید مدت زمان
بیشتری را صرف دفاع و یا حمله به حریف کنید، در این حالت می بایست در
فرصتهای مناسب انرژی از دست رفته رابازیابید و این کار را در مواردی با
اجرای بعضی فنون می توانید میسر سازید.
پیوستگی
پیوستگی بین فنون، آخرین اصل از اصول نه گانه است که برای یک رزمی کار از
اهمیت خاصی برخوردار است. شما باید بتوانید هماهنگی و پیوستگی بین فنون
اجرایی خود ایجاد نمایید.
اگر شما با تعدادی مهاجم در یک زمان روبرو شوید، در موقعیتی قرار خواهید
گرفت که در نظر گرفتن افکار عمومی مهاجمین حائز اهمیت است، چرا که اگر به
فرض سردسته گروه را مورد حمله قرار دهید و با یک حمله و یا ضد حمله او را
زا پا در آورید، عملا توانسته اید بر کل گروه فائق آیید.
نتیجه
در نظر داشته باشید که این نه اصل کاملا قطعی نیستند و بندرت می توان همه
اصول را یکجا عملی کرد و نتیجه مطلوب کسب نمود. با وجود این، اصول مذکور در
بسیاری از موارد سودمند هستند به شرط اینکه بتوانید آنها را درست به موقع
به کار ببندید.
به
استادان کاراته تا دان ۵ سنسی و دان ۶ و دان ۷ شیهان و به دان ۸ و ۹ و ۱۰
کانچو می گویند. اکثر اساتید کاراته در ایران سنسی و تعدادی هم شیهان می
باشند و کانچوها انگشت شمارند.
۲- لباس کاراته ی شما سفید رنگ است چون نماد پاکی دل کاراته کا است.به این لباس ” گی” گفته می شود.
۳- به هنرجویان کاراته و به طور کلی کسی که کاراته کار می کند ” کاتا کا” یا ” کاتا دو” گفته می شود.
۴- نام تشک کاراته تاتامی است.
۵- اوس! یک واژه ی پرکاربد در کاراته به معنای اطاعت کردن و قبول داشتن است و هرکسی موظف است به اشخاص ارشد خود اوس بگوید.
۶-ری
( ray) به معنای احترام است. در ابتدا و انتهای کلاس کاتادو ها به
استادشان ری می کنند. در ابتدا و انتهای مبارزه ی دو نفری و نیز در انتهای
اجرای کاتا نیز ری کردن الزامی ست. در شوتوکان به هنگام ری کردن باید پاهای
خود را به هم بچسبانید و دستان خود را از طرفین به بدنتان بچسبانید سپس از
کمر خم شوید و بدون پایین انداختن سرتان اوس بگویید.
۷-
در هنگام ورود به کلاس کاراته یا خروج از ان باید جهار زانو نشسته دستان
خود را روی زمین بگذارید بطوریکه انگشتان شست و اشاره ی دو دست خود را طوری
به هم بچسبانید که تشکیل یک مثلث بدهند. سپس سر خود را روی دستان خود قرار
داده و اوس می گویید. تا زمانی که ارشدترین فرد کلاس اوس شما را پاسخ
نگوید شما حق برخاستن ندارید.
۸-
یوی واژه ای به معنای اماده باش و تعلیق هر نوع فعالیت است. به هنگام ورود
استاد یا شروع هر نوع تمرین یوی می ایستند. برای یوی ایستادن پاها را به
اندازه ی عرض شانه باز کرده و در حالت موازی هم و رو به جلو قرار می دهند.
دست ها را نیز مشت کرده با فاصله ی کمی از بدن در جلوی بدن نگه می دارند
بطوریکه دست ها کشیده و از هم باز است.
۹- سامپایدای به فرد ارشد کلاس گفته می شود که در غیاب استاد به کارها رسیدگی می کند
متدهای تمرکز
کتابهای خود آموز راههایی برای افزایش سطح تمرکز شطرنجبازان ارائه می دهند .
بنا به تجربه شخصی خودم هر کس باید با آزمایش و خطا تکنیکی مناسب برای خود
انتخاب کند.
یک داستان قدیمی متد روسی نگاه کردن به دریا را توصیف می کند که در این
متد می توان با نگاه کردن به امواج دریا به آرامش خوبی قبل از هر بازی دست
یافت . تمرکز روی یک محرک برای یک دوره پایدار زمانی در واقع نوعی مدیتیشن
محسوب می شود .
بعضی از نوابغ جوان روسی عادت دارند در زمان مربوط به حرکت خودشان به
جای نگاه کردن به صفحه شطرنج به سقف خیره شوند ! بازیکنان زیادی از این روش
تقلید کرده اند ولی متا سفانه این روش یکطرفه عمل می کند ! به این معنی که
: نوابغ جوان روسی ممکن است به سقف خیره شوند ولی خیره شدن به سقف کسی را
به یک نابغه جوان روسی تبدیل نمی کند !
یک تکنیک معروف برای تقویت تمرکز روش کوتوف است که آنالیز پوزیسیونهای
پیچیده درزمان معین بدون حرکت دادن مهره ها را مثل زمان مسابقه واقعی توصیه
می کند .
ایده های دیگری برای افزایش سطح تمرکز بر اساس روشهای مصنوعی ضد عوامل
مزاحم تمرکز وجود دارند مثل حلقه کردن دستها دور صورت برای باریک کردن
میدان دید و استفاده از گوش گیرهای کوچک برای کم کردن صداهای مزاحم .
روش مفید دیگر حاضر شدن سر میز مسابقه مدتی قبل از شروع آن است به منظور ساختن پروسه تمرکز قبل از شروع بازی .
تعداد زیادی از شطرنجبازان متد تغییر نوع تمرکز را از حالت عمیق و
طولانی در زمان مربوط به حرکت خودشان به حالت سریع و سطحی و با ملاحظات کلی
در زمان حرکت حریف تمرین میکنند .
البته بازیکنانی نیز هستند که در زمان حرکت حریف راحت تر و موثرتر می توانند تمرکز کنند .
روانشناسی ورزش راههای زیر را برای افزایش سطح تمرکز توصیه میکند :
1. تمرین در کنار عوامل مزاحم مثل گرما و رطوبت ویا کسی که سر میز غذا
میخورد و موزیک گوش خراش و مانند آن. بعنوان مثال بوتوینیک در این مورد از
حریفهایی برای تمرین استفاده میکرد که روی میز سیگار میکشیدند !
2. استفاده از محرکهای صوتی و فیزیکی در زمانی که به تمرکز قوی نیاز
داریم مثل دستورات شرطی کننده ای که به خودمان می دهیم : آرام باش . دقت کن
. و یا نیشگون گرفتن خود !
3. تکرار اعمال دوره ای ثابت مثل بلند شدن از میز و کشیدن عضلات .
پرسیدن سوالات معین از خود درهر حرکت . کنترل وضعیت ساعت هر 5 حرکت یکبار و
مانند آن
 |
|
 |
|
زمانی که بدن به فعالیت می پردازد به اصطلاح عمل «سوختن» را انجام می
دهد و تمام انرزی بدن در حال سوختن است، یعنی به انرژی گرمایی تبدیل می
شود. بدن در طول روز حدود ۲۵۰۰ کالری انرژی می سوزاند که این میزان می
تواند ۲۵ لیتر آب را به جوش بیاورد. زمانی که درجه حرارت خون به بالاتر از
۳۷ درجه می رسد دستگاه کنترل حرارت به کار می افتد تا این حرارت را کنترل
کند. رگ های پوستی منبسط می شوند تا مقداری از این گرما را به سطح برسانند.
آب که در سطح پوست بیشتر از هرجایی است در اثر این گرما تبخیر و به واسطه
این تبخیر، گرمای اضافه از بدن خارج می شود. هر چقدر محیط اطراف ما خشک تر
باشد راحت تر عرق می کنیم و هر چه در هوای شرجی و مرطوب تری قرار داشته
باشیم تعرق ما سخت تر و آزاردهنده تر خواهد بود. به همین دلیل است که وزش
باد یا روشن کردن پنکه، درصد رطوبت را کاهش و به ما آرامش می دهد.
|
|
|
|
فردی که منظم یعنی ۲تا۳ بار در هفته ورزش کند ودر مسابقات ورقابت های ورزشی شرکت داشته
باشد حتی اگر حرفه ای نباشد یک ورزشکار محسوب می شود تفاوت عمده ای بین رژیم غذایی
ورزشکاران وافراد معمولی وجود ندارد تنها تفاوت در این است که یک ورزشکار به دلیل انجام تمرینات
وفعالیت های ورزشی نسبت به سایر افراد به انرژی دریافتی بیشتری نیاز دارد در رژیم توصیه شده
برای یک ورزشکار ۵۵ تا۶۰درصد از کل کالری دریافتی از کربوهیدرات ها ۳۰درصد از چربی و۱۰تا ۱۵ درصد
از پروتئین(حیوانی)به دست می آیدبراساس یک اصل کلی به ازای هر کیلو وزن بدن ۸تا۱۴گرم
کربوهیدرات ۴/۱گرم پروتئین و۷/۱تا۴/۲گرم چربی باید در روز دریافت شود واین همان دستوری است که
برای افراد با فعالیت عادی در نظر گرفته شده است کربوهیدرات پروتئین وچربی به عنوان منابع انرژی زا
طی فعالیت ورزشی شناخته شده اند نوع ومدت فعالیت ورزشی تعیین کننده میزان مصرف این منابع
هستند فعالیت های ورزشی شدید وکوتاه مدت مانند دوی سرعت ـ پرتاب دیسک ـ پرش
ارتفاع وغواصی به منابع انرژی زا غیر هوازی (کربوهیدرات ها) .فعالیت های دراز مدت با شدت کمتر
مانند دو استقامت به منابع انرژی زاهوازی (پروتئین ـ چربی)نیاز دارند بعضی از ورزش ها مانند تنیس
وبسکتبال از هر دو نوع این منابع استفاده می کنند نیاز به کربوهیدرات ـ پروتئین وچربی برحسب نوع
رشته ورزشی وبه علت تفاوت های انرژیک متغیر است انرژی مورد نیاز به تفکیک جنس ودرصد کالری
حاصل از کربوهیدرات ها ـ چربی ها وپروتئین برحسب رشته های مختلف ورزشی به شرح زیر است
|
|
|
|
اگر دویدن طبق روال و
برنامه منظمی باشد فواید زیادی را به هم راه دارد . بعضی از افراد این ورزش
را تنها برای تفریح انجام می دهند ولی افرادی که فواید دویدن را به درستی
می دانند به طور حرفه ای آن را دنبال می کنند . از جمله ی آنها می توان به
کم کردن وزن ، سلامت روح ، استحکام استخوان ها ، شادابی و نشاط که باعث
ایجاد روابط اجتماعی بهتر می شود ، اشاره کرد.
اگر قصد کم کردن وزن خود را دارید ، دویدن گامی است بزرگ برای رسیدن به وزن ایده آلتان .
از آنجایی که این ورزش نیاز
به انرژی زیادی دارد ، عاملی است تا بدن برای تأمین این انرژی کالری زیادی
بسوازند ، کالری که بدن در هنگام دویدن می سوزاند ، مسلما” از ورزش های
دیگر مثل راه رفتن و یوگا بیشتر است . فرمول اصلی کاهش وزن سوزاندن ومصرف
مقدار کالری بیشتر از کالری دریافتی است که به بدن رسیده است . در هنگام
ورزش و فعالیت های اضافی بدن کالری اضافی را می سوزاند و برای تأمین کالری
مورد نیاز مجبور به استفاده از چربی ها ی زائد می شود. برای کم کردن 5/0
کیلو گرم از وزن باید 3500 کالری سوزانده شود که با احتساب نیاز کالری
روزانه بدن برای فعالیت های عادی ، باید 500 کالری اضافه تر سوزانده شود ،
خیلی از ورزشکاران حرفه ای براحتی این کالری را در کمتر از یک ساعت می
سوزاند . میزان مصرف کالری به هنگام این ورزش بستگی به وزن ، شدت و سرعت دو
و عملکرد خود دونده دارد.
|
|
|
|
ورزش برتر برای کالری‌سوزی
با اینکه کم کردن وزن یک فرمول اسرارآمیز دارد (به همین
سادگی: باید بیشتر از مقداری که کالری مصرف می‌کنید، کالری بسوزانید)، اما
روشهای هوشمندانه‌تر و سریعتری هم برای رسیدن به اهدافتان وجود دارد. 6
ورزش زیر، کارآمدترین تمرینات ورزشی برای کالری‌سوزی و لاغری شناخته
شده‌اند. یکی از این ورزش‌ها یا ترکیبی از چند مورد را به طور منظم انجام
دهید و خودتان شاهد پایین آمدن سریع وزنتان باشید.
1. کیک‌بوکسینگ: 800 کالری در هر ساعت
کیک‌بوکسینگ ورزشی بسیار عالی است که روی کل بدن کار میکند
چون باید از همه گروه‌های عضلانی اصلی بدن استفاده کنید و تمرینات اینتروال
را هم شامل میشود. ضربان قلب شما چندین بار درطول جلسه تمرین بالا رفته و
ثابت میشود که برای کم کردن وزن بسیار عالی است.
2. دوچرخه‌سواری یا اسپینینگ: 700 کالری در هر ساعت
با شرکت در کلاسهای اسپینینگ یا دوچرخه سواری در هوای آزاد
تا 700 کالری در ساعت بسوزانید. فقط باید دقت کنید که در ساعت 22 تا 25
کیلومتر راه بروید تا 700 کالری را کامل بسوزانید.
3. زومبا: 500 کالری یا بیشتر در هر ساعت
چه کسی فکر میکرد که با یک ساعت رقصیدن بتواند همچنین
نتیجه‌ای بگیرد؟ این نوع رقص لاتین که از اصول و قواعد اینتروال و تمرینات
استقامتی بهره میگیرد، متابولیسم شما را تاحد قابل‌توجهی بالا میبرد. اما
در این مورد هم مثل هر برنامه تناسب‌اندام دیگر، مقدار کالری مصرف شده،
برحسب سن، جنسیت، وزن، سطح تناسب‌اندام کنونی، و شدت تمرین در افراد مختلف
متفاوت است. بااینحال مفرح بودن این تمرین همراه با فواید زیادی که برای
کاهش وزن دارد آنرا به یکی از محبوب‌ترین ورزش‌ها تبدیل کرده است.
4. طناب زدن: 780 کالری در هر ساعت
فقط 10 دقیقه زمان دارید؟ با این وقت کم هم می‌توانید
کالری‌سوزی کنید. این فعالیت که باعث میشود در هر 10 دقیقه 130 کالری
بسوزانید، برای لاغری بسیار موثر است. برای سوزاندن همین میزان کالری باید
با سرعت 8 دقیقه در مایل بدوید. به همین دلیل طناب زدن روش بسیار خوبی برای
شروع یک برنامه وزشی برای تناسب‌اندام برای آندسته از افرادی است که
استقامت لازم برای حفظ سرعت بالا در دویدن به مدت طولانی را ندارند. ماهیت
این فعالیت به طریقی است که علاوه بر کالری سوزی بر توده استخوانی خود
افزوده و سلامت استخوان‌هایتان را هم بالا می‌برید.
5. استپ ایروبیک: 600 کالری در هر ساعت
کلاسهای استپ ایروبیک کلاس‌هایی بسیار قوی و پرتاثیر است که
به کالری‌سوزی و لاغری کمک شایانی میکند. تعداد کالری‌هایی که می‌سوزانید
به مقدار بلندی استپ هم بستگی دارد اما یک استپ 15 سانتی‌متری کمک میکند
تا 600 کالری در یک ساعت بسوزانید.
6. دو: 650 کالری در هر ساعت
یک فرد 65 کیلوگرمی یا سرعت 10 دقیقه در مایل برای یک ساعت تا
650 کالری می سوزاند. اما اگر تازه‌کار باشید، دویدن پشت‌سرهم برای یک
ساعت کاری بسیار دشوار است. می‌توانید با استفاده از اینتروال‌هایی از راه
رفتن در فواصل دویدن‌ها کم‌کم قدرت قلبی-عروقی خود را بالا ببرید. بعنوان
مثال، سه دقیقه بدوید، یک دقیقه راه بروید. اینکار استقامت شما را افزایش
داده، زمان ریکاوری ضربان قلبتان را کاهش داده و چربی سوزی میکند
|
