بدنسازی رزمی

5 تمرین برتر بدنسازی در رزمی

 ( تعداد بازدید : 10029 )

بدنسازی در رشته های رزمی بسیار اهمیت دارد . با این حال به دلیل کمبود وقت و اختصاص دادن عمده آن به تکنیک و تاکتیک مبارزه ای معمولا در این بخش ضعف های زیادی وجود دارد . برخی از رزمی کاران دقیقا نمی دانند چه تمریناتی برای آنها مفید است و بیشترین بازدهی را دارد. همچنین در تعداد تکرارها همواره اختلاف نظر وجود دارد. در این مقاله مهدی بوجارزاده ، از قهرمانان کاراته و وزنه برداری و بدنسازی به شما خواهد گفت با استفاده از حرکات ارائه شده و اجرای آنها چگونه بهترین بهره برداری را از زمان خود کرده و شاهد بهبود گسترده عملکردتان باشید.
همواره شاهد سردرگمی فراوانی بین رزمی کارانی هستیم که می خواهند با وزنه تمرین کنند. هیچ اشکالی ندارد که نمی دانید چه کار می خواهید انجام دهید! به هر حال شما برای مشت زدن و ضربات دست و پا آموزش دیده اید نه برای حمل وزنه های سنگین . ولی اگر در مسابقات رزمی شرکت می کنید به اندکی تمرین با وزنه برای بیشینه کردن عملکردتان نیاز دارید. برای کمک به رفع این سر در گمی فهرستی از بهترین تمرینات را آماده کرده ایم که در کوتاهترین زمان بیشترین نتیجه را برای رزمی کاران ایجاد می کند.
هزاران تمرین وجود دارد که می توان از آن ها بهره برد ولی در اینجا سعی شده بهترین تمرینات مخصوص رشته های رزمی گرد آوری شوند . این تمرینات به دلایل مختلفی انتخاب شده اند.

• اولاً : وقتی آنها را انجام می دهید عملکردتان در رشته ورزشی که در آن شرکت دارید بهبود پیدا خواهد کرد ، فرقی هم نمی کند این بهبود در چه راستایی باشد : قدرت ، سرعت ، آمادگی جسمانی یا سایرفاکتورهای ورزشی .
• ثانیاً : این تمرینات حرکت پذیری و مقاومت به آسیب دیدگی را که در رشته های رزمی بسیار شایع است در رزمی کاران بالا می برند .

تمرین 1 : ددلیفت

ددلیفت یکی از بهترین حرکات بدنسازی برای افزایش قدرت ، به طور خاص برای زنجیره قدامی ( پشتی ) است. اهمیت ندارد که شما چه ورزشی انجام می دهید ، اگر ددلیفت انجام ندهید مقدار زیادی از قدرت قابل دستیابی را از دست می دهید . برای رزمی کاران بهتر است تکرارها کم و زمان استراحت طولانی باشد و تمرکز اصلی بر روی فرم اجرای حرکت قرار بگیرد، زیرا هدف بالا بردن حجم عضلانی نیست .
یکی از بهترین اجرای ددلیفت برای رزمی کاران سیستم 5-3-2 است که دن جان در کتاب قدرت آسان معرفی کرده است. نیازی نیست که رزمی کاران روی درصد مشخصی از یک تکرار بیشینه خود تمرکز کنند، چون در روز ممکن است دفعات زیادی تمرین کنند و در نتیجه طی روزهای مختلف وضعیت بدنی شان متفاوت باشد . برخی از روزها آماده مبارزه هستید و روزهای دیگر نای تکان خوردن هم ندارید . بهترین نتیجه زمانی حاصل می شود که از وزنه سنگین استفاده شود ولی نه آنقدر که با پایان تکرارها به حد ناتوانی رسیده باشید . در روزهای کم حالی می توانید از وزنه های سبک تر استفاده کنید و انرژی خود را برای جلسات بعد نگه دارید.

تمرین ددلیفت برای یک رزمی کار 70 کیلویی چیزی شبیه به این است :

• 5 تا 10 تکرار برای گرم کردن با یک وزنه سبک،مثلاً60 کیلویی
• 5 تکرار با وزنه ای متوسط ، مثلاً 100 کیلویی
• 3 تکرار با وزنه نسبتاً سنگین ، مثلاً 125 کیلویی
• 2 تکرار با وزنه ای سنگین مثلاً 145 کیلویی

تمرین 2 : اسکوات ازجلو

اسکوات از جلو یک تمرین بی نظیر برای افزایش قدرت است. این تمرین برای افزایش قدرت بالا تنه و پایین تنه بی نظیر عمل می کند ، درحالیکه به شدت اسکوات از پشت به کمر و زانوها فشار نمی آورد. فایده دیگر آن بهبود حرکت پذیری در مفاصل ران ، زانو و مچ پا است که با تمرین مکرر آن حاصل می شود.
همچنین اجرای این تمرین بسیار ساده است و آن را می توان با انواع وسایل شامل کتل بل ، دمبل و هالتر اجرا کرد.

رزمی کاران می توانند 5 ست با تکرارهای 3 تا 5 تایی را اجرا نمایند . برنامه چیزی شبیه این است :

• 5 تا 10 تکرار گرم کردن با وزنه سبک
• 5 ست 3 تایی با وزنه سنگین
• 5 ست 5 تایی با وزنه متوسط

تمرین 3 : بارفیکس

اگر رشته رزمی شما نیاز دارد که در آن با حریف گلاویز شده ، اور ا بکشید و وزنش را جا به جا کنید، بارفیکس یک حرکت عالی برای تقویت تان به شمار می رود. برای رشته هایی مانند جودو، موی تای ،جوجیتسو و ... که در آنها کشش و گلاویز شدن وجود دارد بارفیکس با وزنه موجب افزایش قدرت در این بخش شده و به شما اجازه می دهد حریفان را مجذوب قدرت دست خود کرده و به راحتی آنها را در خاک خود بنشانید . شما می توانید حرکت بارفیکس را با یک حرکت پایین تنه مانند اسکوات ازجلو به صورت سوپرست و پلکانی انجام دهید.

• بارفیکس دست بر عکس 3،2،1
• اسکوات ازجلو 5،3،2
• 3 بار تکرار شود

نحوه اجرا به این شکل است : بعد از انجام اولین حرکت بارفیکس مستقیما سراغ اسکوات ازجلو رفته و دو تکرار را انجام می دهید . سپس به بارفیکس برگشته و 2 تکرار را اجرا می کنید و مجددا اسکوات از جلو می روید . 3 بار این پلکان را اجرا می کنید.

تمرین4 : شنا تک دست

اگر می خواهید مشت هایی مرگبار داشته باشید ، شنا تک دست انجام دهید ! ممکن است در ابتدا نتوانید این حرکت را به طور صحیح انجام دهید ولی به مرور آن را فرا خواهید گرفت. می توانید ابتدا یک دست دیگر خود را روی نیمکتی قرار دهید و با کمک آن حرکت را اجرا کنید.
کافی است ست هایی با 3 تکرار و نه بیشتر را پس از یک تمرین سرعتی سنگین مانند دویدن در برابر مقاومت و یا هل دادن وزنه ها اجرا کنید. دلیل چنین چینشی این است که از حالت حرکت سریع به حالت بی حرکت رفته ولی همچنان سریع و با کارایی بالا حرکت دیگری را انجام دهید.

تمرین 5 : دو سرعت

دوی سرعت بی نظیر است.این تمرین آمادگی جسمانی تاثیرگذاری را در رزمی کاران ایجاد می کند. پس حتماً آن را انجام دهید و اجرای آن را دشوارتر از حالت معمولی کنید. می توانید برای این کار از هل دادن جای وزنه ها و یا بستن کش به دور کمر برای ایجاد مقاومت بیشتراستفاده کنید.
پیشنهاد می شود که به این منظور،مسافت های کوتاه تری را با تمام توان تان برای شش تا هشت ست بدوید. توجه داشته باشید که دو سرعت یک تمرین بسیار سنگین است و باید با احتیاط فراوانی به جزئیات انجام شود. استراحت طولانی بین ست ها عملکرد شما را در این تمرین عالی بیشینه خواهد کرد.

اصطلاحات.تاریخچه.روش مبارزه کیک بوکسینگ

                                                        اصطلاحات کیک بوکسینگ WKF
هنرجو=استیودنت
محل تمرین=پراکتیس هال
ای=جواب احترام
سیت دان=نشستن
فایتر=مبارزه کننده
لباس تمرین=یونیفرم
مبارزه در رینگ=رینگ فایت
استارت=شروع مبارزه
استپ=قطع مبارزه
ردی استنس=ایستادن به حالت خبر دار
مستر بو =احترام در کلاس
استانداپ=بلند شدن
فایت استنس=ایستادن به حالت گارد در رینگ
گارد استنس=ایستادن به حالت گارد هنگام تمرین
چنچ گارد استنس=عوض کردن گارد پا
پانج=مشت
داکت=رد کردن ضربه
کراس=جاخالی
پوش=هل دادن با پا
سوئیپ=درو کردن یا زیر پا کشیدن
بلوکه=دفاع کردن
ارم  های بلوک=سر
گراندمستر=استاد بزرگ
مستر=مربی
ترنر مستر=استاد زن
جب پانچ=ضربه دست مستقیم(لفت)
  جب پانج=ضربه دست مستقیم راست
هوک=ضربه دورانی از خارج به داخل دست
 اپرکات=ضربه دست از زیر پهلوی بدن
بک پانج=ضربه دست مشت چرخشی از پشت بدن
سل فرانت کیک=ضربهمستقیم پا با قسمت زیر پنجه پا
اکس کیک=ضربه از بالا به پایین با پا
این ساید کیک=ضربه دوارنی از داخل از بالا به پایین
اوت ساید کیک= ضربه دوارنی از خارج با پا از بالا به پایین
ران هاوس کیک=ضربه با روی پا به صورت
های کیک=ضربه پا از بالا
میدل کیک=ضربه از قسمت کمر تا گردن
لو کیک=ضربه دوارنی پا به پائین بدن با ساق پا
ساید کیک=ضربه با تیغه پا از پهلو
بک کیک=ضربه از پشت با تیغه یا پاشنه پا
راندبککیک=ضربه پا به صئرت چرخشی
راند بک کیک=ضربه پا با کف پا از داخل به بیرون بدن
هل کیک این ساید=ضربه با تیغه خارجی پا از داخل به بیرون بدن
ساید هل کیک این ساید=ضربه باتیغه خارجی پااز داخل به خارج
جامپینگ=ضربات پرشی
پوزیشن=رقص پا
استپ =گارد پا
نی کیک=ضربه با زانو
فرانت نی کیک=ضربه زانو از رو به رو
نی راند هاوس کیک=ضربه زانو دورانی از خارج به داخل
                                                                  

                                                              تاریخچه و روش مبارزه کیک بوکسینگ

کیک‌بوکسینگ ترکیبی از رشته‌های رزمی موای تای، کاراته و بوکس است. کیک بوکسینگ ورزشی رزمی می‌باشد که تنها سی سال از تولد آن می‌گذرد. در کیک بوکسینگ ضربات دست، پا، زانو، آرنج و گرفتن همدیگر آزاد می‌باشد. ولی زدن حریفی که بر روی زمین افتاده ممنوع است. به طورکلی هدف از تمرینات کیک بوکسینگ دفاع از خود، به دست آوردن آمادگی جسمانی و هم چنین به عنوان ورزش رزمی می‌باشد.

محتویات

• ۱ تاریخچه
• ۲ نام گذاری
• ۳ روش مبارزه
• ۴ منابع

تاریخچه

ریشهٔ اصلی کیک بوکسینگ به ۲۰۰۰ سال پیش در آسیا بر می‌گردد. کیک بوکسینگ ژاپنی در دههٔ ۱۹۶۰ میلادی ایجاد و رقابتهای آن از همان دهه شروع شد. بنیان گذاران آن اوسامو ناگوچی و تاتسو یامادا می‌باشند. کیک بوکسینگ آمریکایی در دهه ۱۹۷۰ میلادی به وجود آمد. بنیان گذار کیک‌بوکسینگ در غرب جو لوئیس می‌باشد که پدر کیک بوکسینگ آمریکا نامیده می‌شود. کیک بوکسینگ را می‌توان ورزش رزمی تلفیقی دانست که درآن از روش‌های رشته‌های مختلف رزمی استفاده شده‌است.

لوکیک (ضربه پایین)

نام گذاری

اصطلاح کیک بوکسینگ به وسیله اوسامو ناگوچی ژاپنی برای نام گذاری رشته‌ای رزمی که از موای تای و کاراته الهام گرفته شده بود استفاده شد. او این رشته را در سال ۱۹۵۸ معرفی کرد. کیک بوکسینگ در واقع از دو قسمت (کیک = ضربه پا) و (بوکسینگ = مشت زدن) تشکیل شده که تکنیک‌های اصلی آن هم در مشت و ضربه پا می‌باشند.

تاتسو یامادا(چپ) و استادش چوکی موتوبو (راست)

روش مبارزه

مسابقات در یک زمین مربع شکل ۱۶ تا ۲۰ فوتی که با طناب محصور شده برگزار می‌گردد. زمان مسابقه معمولاً سه راند سه دقیق‌ای می‌باشد. که ورزشکاران بین هر راند یک دقیقه استراحت می‌کنند. هر مسابقه توسط یک داور و یک پزشک کنترل می‌شود. و در هر راند سه قاضی به مبارزان امتیاز می‌دهند.

کیک بوکسینگ مانند تمام رشته‌های رزمی دارای کمربند و دان می‌باشد. این ورزش داخل رینگ برگزار می‌شود و گرفتن حریف در مسابقه خطا است و اگر در طول مسابقه بیش از سه خطا داشته باشی بازنده اعلام می‌شوی. در مسابقه یک داور وسط وجود دارد و سه داور کنار و یک قاضی وجود دارد. در بعضی از مسابقات که سطح آن پایین است زمان مسابقه ۲راند ۲ دقیقه‌ای است. به افرادی که در مبارزات کیک بوکسینگ شرکت می‌کنند فایتر می‌گویند.^[۱]

ضربات مشت به سر حریف دارای ۱ امتیاز و ضربات پا به سر دارای ۲ امتیاز میباشد. همچنین ضربات پایی که به صورت چرخشی اجرا شوند و به سر حریف اصابت کنند ۳ امتیاز دارند. اجرای ضربات چرخشی معمولاً توانایی زیادی می خواهد و در واقع یک نوع حرکت ریسکی است، به همین دلیل این گونه ضربه‌ها کمتر اجرا می‌شود

.ه طور کلی دو نوع خستگی وجود دارد

۱ خستگی هوازی ۲ خستگی غیر هوازی .

: خستگی هوازی: نوعی از خستگی است که در اثر فعالیت های هوازی به وجود می آید و علل آن به شرح زیر است :
-کم شدن سطح گلوکز خون در اثر فعالیت که در نتیجه کمبود گلیکوژن جگر و عضله است .
-کم شدن آب بدن به علت بالا رفتن سطح متابولیسم و عمل تعریق
-کم شدن نمک بدن
-افزایش حرارت بدن
-عدم توازن بین یونهای سدیم و پتاسیم
و بالاخره کاهش بازده قلب به علت افزایش نیاز اندام ها , که در هر ضربه قادر نیست خون کافی به -اندامهای بدن برساند , نمونه خستگی هوازی را می توان در دوهای ماراتن و ۰۰۰/۱۰ متر مشاهده نمود.
: خستگی غیر هوازی : نوعی دیگر از خستگی است که در اثر فعالیت های غیر هوازی به وجود می آید . علل آن عبارتند از :
-کمبود اکسیژن
-زیاد شدن حالت اسیدی خون که در اثر بالا رفتن مقدار اسید لاکتیک می باشد . این اسیدی شدن خون سبب بوجود آوردن اختلالاتی در امر انقباض عضلانی میگردد , بدین ترتیب ماده ای را که در انتهای سیناپس های عصبی ترشح می شود ( اسیتل کولین ) , تحت تاثیر قرار می دهد و چون این ماده در عمل انقباض نقش مهمی دارد کارش مختل گشته , انقباض خوبی انجام نمیگیرد .
-کمبود مواد قندی و کاهش آن در اثر فعالیت و ندادن استراحت های حساب شده در جهت ترمیم ATP PC از دست رفته در فعالیت های شدید و کوتاه مدت . نمونه خستگی غیر هوازی را میتوان در کشتی به خوبی مشاهده کرد .
در مورد علائم ظاهری خستگی باید گفت که کبود شدن پوست بدن , افزایش حرارت , احساس درد , کوفتگی و تشنگی از علائم مشخصه خستگی است .

ظرفیت هوازی ، آمادگی جسمانی ، استقامت ، پایداری ، آمادگی قلبی و گردش خون اصطلاحاتی هستند که برای تشریح عوامل تشکیل دهنده آمادگی جسمانی به کار می روند.

آمادگی جسمانی برای بهبود کارایی قلب ، ششها و دستگاه گردش خون که اکسیژن موجود در هوا را به درون بدن منتقل کرده و به تمام نقاط آن می رساند،بسیار سودمند است.
اجرای درست اینگونه تمرینات شما را قادر می سازد تا روند مبارزه یا تمرین را پیش از ساخته شدن اسید لاکتیک در عضلات که در طی اجرای حرکات انفجاری ، سرعتی – قدرتی به وجود می آید و با ایجاد خستگی باعث کاهش سرعت شما می گردد ، به خوبی تا پایان ادامه دهید.وقتی در بدن حالت خستگی به وجود آید ، مهارت شما کاهش یافته و درصد آسیب دیدگی افزایش می یابد.بدین تریتیب ، اجرای درست تمرینات ایروبیکی به استفاده هر چه بهتر از قدرت و سرعت شایانی کرده و اجازه می دهد تا بر روی اجرای مهارت و تکنیک خود ، به خوبی تمرکز نمایید.
بهبود عمومی آمادگی جسمانی رزمی کاران نیازمند انتخاب فعالیت هایی است که بدن ، آن ها را برای کاری موزون و در عین حال مداوم و در زمانی طولانی تر آماده سازد. فعالیت هایی از قبیل آهسته دویدن ، دوچرخه سواری ، قایقرانی ، پیاده روی ، بالا رفتن از پله های متعدد ، سایه زدن ، طناب زدن ، شنا و ...تمرینات فوق وقتی موثر خواهند بود که هر یک از این فعالیت ها به مدت 20 دقیقه و با 60 الی 80 درصد حداکثر ظرفیت ضربان قلب (مقدار سن خود را از 220 کم کنید ، عدد به دست آمده باید برابر 60 تا 80 درصد ضربان قلب در تمرینات باشد)اجرا شوند.


تمرینات ایروبیکی مخصوص سرعت (تمرینات دوره ای دویدن)
1 دقیقه نرم ، 1 دقیقه با سرعت متوسط ، 1 دقیقه با سرعت بالا ، حال این دور را تکرار نمایید. سه دقیقه تمرین فوق العاده شدید ، 30 الی 60 ثانیه استراحت کامل و مجددا تکرار از ابتدا. این روش را در تمریناتتان بگنجانید.
تمرینات ایروبیکی مخصوص قدرت (تمرینات دوره ای با دوچرخه)
1 دقیقه رکاب زنی نرم در دنده سبک ، 1 دقیقه در دنده نیمه سنگین ، 1 دقیقه در دنده سنگین (در این حالت از زین دوچرخه بلند نشوید.)
تمرینات ایروبیکی مخصوص استقامت (پیاده روی ، نرم دویدن ، دوچرخه سواری و ...)
این تمرینات را با سرعت ثابت به مدت 20 دقیقه و با 75 الی 85 درصد حداکثر ظرفیت ضربان قلب ادامه دهید.
اگر شما رزمی کاری هستید که در مسابقات نیز شرکت می کنید و تا شروع رقابتها 6 الی 8 هفته فرصت دارید، برای رسیدن به آمادگی مطلوب باید تمام توجهتان را به تمرینات سرعتی معطوف سازید. در این بین نیاز به تمرینات قدرتی نیز پیش می آید، چون می خواهیم عضلات و سایر قسمت های بدن را قوی و قدرتمند نگهداشته و از آسیب دیدگی آنها جلوگیری نماییم.سپس تمرینات سرعتی مخصوص یا دوره ای ذکر شده در بالا را دوبار در هفته انجام دهید.
سرانجام اینکه هر کدام و یا تمرینات ایروبیکی را که می خواهید شروع نمایید ، باید بیشتر بر اساس تمرینات دوره ای باشد.
همیشه به خاطر بسپارید که برای آماده کردن بدن برای تمرینات ، باید به اجریا تمرینهایی برای گرم کردن بدن ، کشش های مناسب ، تمرینات سرد کردن بدن و کشش های اختصاصی بپردازید. از لباس مناسب و کفش خوب استفاده کنید. اگر از تجهیزات ورزشی خوبی بهره مندید و از مناسب بودن آن ها مطمئن هستید ، به مرور بر فشار تمرینات بی افزایید. شیوه تمرینات خود را بر اساس پیشرفته ترین روش های روز انتخاب کرده و تمام توجه خود را به تمرینتان متمرکز کنید.
برای آن دسته از رزمی کارانی که در مسابقات شرکت نمی کنند و تنها به حفظ آمادگی جسمانی بدن خود علاقه مندند، تمرینات دوره ای فوق را به صورت تلفیقی از تمرینات سرعتی و قدرتی و یک الی دو جلسه تمرین در هفته ، و تمرینات ایروبیکی برای افزایش استقامت را برای یک الی دو جلسه تمرین در هفته پیشنهاد می کنیم. ضمنا توصیه می شود که تمرینات تخصصی خود را حتما با تعداد زیادی از حرکات کششی توأم نمایید